„Moja żona świetnie gotuje. A co najlepsze, potrafi podać dania tak estetycznie, że wyglądają, jakby były przygotowane w najdroższej restauracji. Niestety od pewnego czasu codziennie muszę jeść zimny obiad. Nie uwierzycie dlaczego!”

"Ta pasja towarzyszy mi od wczesnego dzieciństwa. To ojciec we mnie zaszczepił miłość do płazów, gadów i pajęczaków. To naturalne, że zaczęłam hodować te zwierzęta. Mąż wiedział, jakie mam zainteresowania, a teraz ma wielki problem o trzymanie moich pupili w domu. Jego zdaniem to niebezpieczne. Nie zmusi mnie do pozbycia się ich". 

"Czy jest mi wstyd? Skąd! Żyję sobie wygodnie, nie muszę się o nic martwić. Nie pracuję, więc mam dużo czasu dla siebie, mieszkam z rodzicami i to oni robią wszystkie opłaty. Mama gotuje, a nawet przygotowuje mi śniadanie. Gdzie miałbym lepiej?" 

"Kto to widział, żeby dorosły chłop całe życie siedział rodzicom na głowie! Ręce ma, nogi ma, to piąte też ma, to niech się weźmie do roboty i znajdzie sobie w końcu jakąś miłą dziewczynę, swoją rodzinę założy, zanim najlepszy czas przecieknie mu przez palce. My tu z mężem chcemy drugą młodość przeżywać, a za ścianą do 2:00 w nocy siedzi taki kawaler przy komputerze i gra w grę! Nie będę go do końca życia utrzymywać, dostał więc od nas świetną propozycję, na której bardzo dobrze by wyszedł. A on nie! Odrzucił taką ofertę, to niech płaci bykowe, jak chce z nami dalej mieszkać..."

"W weekend świętowałam swoje 70. urodziny. Na tym okrągłą rocznicę zaprosiłam najbliższą rodzinę. Był obiad, tort, wymiana rodzinnych plotek... Mój syn i synowa trochę się spóźnili, ale kochany jedynak zrobił mi wspaniałą niespodziankę i zjawił się z bukietem 70 czerwonych róż. Coś pięknego! Razem złożyli życzenia, a synowa wręczyła mi dodatkowo niewielki pakunek... No tego to się nie spodziewałam, jak żyję!"

„Sezon na grzyby jeszcze w pełni się nie zaczął, ale mam swoje miejsce, w którym zawsze jest ich pod dostatkiem. Niestety moja emerytura jest na tyle niska, że nie zawsze wystarcza mi na leki. Z tego powodu zdarza mi się, że handluję grzybami, żeby sobie dorobić. Ostatnio, gdy sprzedawałam je przed sklepem, pojawił się pewien mężczyzna. Jego gest sprawił, że odzyskałam wiarę w ludzi...”

„Mam 65 lat. Jeszcze 30 lat temu na siłę szukałam miłości mojego życia. Niestety za każdym razem kończyło się to ogromnym rozczarowaniem. Kiedy przestałam szukać, po ponad 30 latach moja druga połówka znalazła mnie sama. Nareszcie trafiłam na prawdziwego księcia z bajki. Teraz już wierzę, że na miłość nigdy nie jest za późno”.

"Pracuję przy organizacji pogrzebów. Z tego powodu często przebywam na naszym miejskim cmentarzu. Zwłaszcza w godzinach porannych, kiedy rzadko przychodzą tam ludzie. Przez ostatnie tygodnie w oczy rzuciła mi się kobieta, która codziennie odwiedzała opuszczone groby. Dbała o nie i zostawiała tam kwiaty. Musiałam dowiedzieć się, kim jest". 

"Babciowanie nie oznacza, że będę dla kogoś na pstryknięcie palcem. Ja mam już 75 lat, swoje zrobiłam i nawet najukochańszemu wnukowi nie zastąpię rodzicielskiej opieki, bo moja rola jest inna... Owszem, z chęcią pomogę, gdy trzeba, bo kocham swoje dzieci i ich dzieci, ale... lata już nie te, co kiedyś, sił mniej... O urlopach nawet nie marzę, ale babcia też ma prawo odpocząć w spokoju i młodzi powinni to uszanować. Tymczasem mój syn i synowa zupełnie opacznie to zrozumieli, sądząc po tym, w co mnie ostatnio wplątali..."

"Kilka lat temu trafiłam do szpitala z poważną chorobą nerek. Byłam załamana, moje życie się zawaliło. Na oddziale poznałam wyjątkową kobietę, dzięki której się podniosłam. Dziś chciałabym ponownie nawiązać z nią kontakt, ale to już niestety niemożliwe. Bardzo mi jej brakuje". 

"Pół roku temu zostałam mamą. Marzyłam o tym od dawna. Mój mąż też bardzo chciał mieć dziecko, ale ze względu na to, że wszystko tak szybko drożeje, ustaliliśmy sobie już na początku, że jedno nam wystarczy. Wtedy będziemy mieli pewność, że niczego mu nie zabraknie, bo będziemy w stanie mu wszystko zapewnić. Okazało się jednak, że nasza córeczka jest chora. Przeżyliśmy to mocno z mężem, ale uznaliśmy, że damy jej tyle miłości, ile tylko w sobie mamy. Teściowa natomiast powiedziała mi wprost, że jej zdaniem to moja wina. Poza tym liczy na to, że postaramy się o kolejne dziecko, bo chce mieć zdrową wnuczkę. Bardzo mnie to zabolało".

"Wciąż słyszałam od męża, że mogłabym się w końcu ruszyć z tego domu i zrobić coś pożytecznego. Ale ja zarabiałam od zawsze, często nawet więcej niż on. Niestety on twierdził, że jeśli nie mam pracy etatowej, to się nie liczy. Jestem przez to gorsza. Chciałam mu udowodnić, że to nieprawda i mogę zamienić pasję w doskonałe źródło dochodu. Byłam już blisko spełnienia swoich marzeń i jednocześnie zapewnienia nam lepszego życia. Niestety mąż skutecznie podciął mi skrzydła i zniechęcił mnie do tego stopnia, że nie mam już ochoty na nic. Nie spodziewałam się po nim takiego zagrania. Bardzo mnie zawiódł".

"Mój zięciu nigdy nie należał do bystrzaków w przeciwieństwie do mnie. On myślał, że nikt się nie dowie i nikt nie zauważy, że on ma młodszą na boku. A ja oczy jeszcze mam dobre i słuch też mam dobry i nawet zdjęcia telefonem zrobiłam. Miałam córce powiedzieć, co z niego za ziółko, ale potem wyszłam z założenia, że mogę wyjść na tym znacznie korzystniej. Przecież my możemy zrobić dil z Ferdusiem. I ja na tym skorzystam, a moja córka na razie się nie dowie. Jeszcze nie...."

"Zawsze chciałam, żeby mój syn w przeciwieństwie do mnie i mojego męża zrobił karierę. On sam mówił, że po to poszedł do klasy matematycznej, żeby zostać architektem. A jednak wylądował na budowie, a teraz chce rzucić szkołę dla fizycznej pracy. Nie mogę na to pozwolić".