"Mój syn tyra jak wół na budowie. Nie pozwolę mu rzucić szkoły"

*Publikujemy list naszej czytelniczki.

Mój syn miał być architektem

Mieliśmy z mężem wielkie plany wobec syna. Ja mam wykształcenie średnie, a mąż nawet i tego nie ma. Dzisiaj ja pracuję w sklepie na kasie, a mąż jest zwykłym kurierem.

Z tego więc powodu, oboje chcieliśmy, żeby nasz syn miał inne życie. Wiadomo — żeby zrobił karierę i miał inne życie niż my.

Początkowo rzeczywiście syn dobrze się uczył i planował, że pójdzie na dobre studia i zostanie architektem. Później jednak zaczęły się pierwsze schody.

Nie da się ukryć, że syn nie jest humanistyczny, a jednak język polski, historia i kilka innych takich przedmiotów jest. Od początku Michał miał z nimi kłopoty, ale potem sytuacja bardzo szybko się pogorszyła. Praktycznie z dnia na dzień zmieniła się nauczycielka i oceny mojego syna w liceum znacząco się pogorszyły. Dodatkowo doszły jeszcze inne znaczące aspekty. Z jednej strony te oceny, a z drugiej kłopoty finansowe.

Licealiści potrafią być też bezwzględni, gdy zobaczą, że młodzież ubiera się gorzej. Nie da się ukryć, że mój syn nie mógł pozwolić sobie na najnowsze ubrania i raczej musiał kupować rzeczy w lumpeksach.

W porównaniu do innych mój syn nie mógł też zaprosić żadnej dziewczyny do restauracji i za nią zapłacić, bo po prostu ledwo wiążemy koniec z końcem i dajemy mu tylko tyle, żeby starczało mu na posiłek w szkole.

Canva

Mój syn pracuje na budowie

Byliśmy bardzo z mężem zaskoczeni, gdy pewnego dnia syn poinformował nas, że zaczął pracować na budowie po szkole. Bardzo się zmienił i w przeciągu kilku miesięcy nabrał masy mięśniowej i zaczął się inaczej ubierać. Byliśmy też mu wdzięczni za to, że nas odciążył, zapłacił zaległe rachunki i zrobił zakupy. Michał to naprawdę dobry chłopak.

Niestety, oceny syna w szkole jeszcze bardziej się pogorszyły. Wcześniej było słabo, ale jakoś sobie raził, a teraz groziło mu, że nie zda do następnej klasy. Odbyliśmy z nim poważną rozmowę, ale on jak zwykle zgonił na niedobrych nauczycieli. Porozmawiałam też z nauczycielką i powiedziałam jej, że syn gorzej się uczy, bo pracuje. Ona jednak stwierdziła, że Michał miewa skrajnie lekceważący zachowania względem nauczycieli i zachowuje się naprawdę okropnie.

Ponownie odbyłem rozmowę z moim synem, a on wtedy stwierdził, że rzuca szkołę i będzie robić karierę na budowie. Nie jesteśmy w stanie się z nim porozumieć. Postawił się okoniem, że on już nigdy do tej szkoły nie pójdzie i będzie pracować na budowie, bo dobrze się tam odnajduje.

Poproszę o pomoc. Jak przekonać go do zmiany decyzji?

Jolanta