"Nie miałam pojęcia, że moja przyjaciółka to taka żmija. Opowiadałam jej wszystko – o moich problemach w pracy i w domu, a nawet zdradzałam jej moje najskrytsze sekrety z miłosnej alkowy. Opowiadałam jej o trudnych relacjach z mężem. Na wszystko kiwała współczująco głową. Jak się potem okazało, jak tylko wychodziła ode mnie z domu, natychmiast dzwoniła do naszych wspólnych znajomych i obrabiała mi tyłek. Nigdy jej tego nie wybaczę, tym bardziej po tym, co stało się ostatnio."

Dla wielu kobiet ciąża jest wymarzonym stanem. Wiem, że niektóre starają się o dziecko przez długi czas. Ja jednak chciałam dla siebie zupełnie innego życia. Nigdy nie marzyłam o dużej rodzinie, a tym bardziej o dzieciach. Myślałam, że będę tylko ja i mój mąż. Ewentualnie dwa psy i kot. A teraz zaszłam w ciążę i mój świat się po prostu zawalił. 

"Zawsze kochałam Święta Bożego Narodzenia, choć z roku na rok spędzaliśmy je w skromniejszym gronie. Znajomi i przyjaciele skupiali się na swojej rodzinie. Ja zasiadałam do wigilijnej kolacji z rodzicami i starszą siostrą. Ta zmarła po wieloletniej chorobie już jakiś czas temu, a 3 lata temu odszedł również mój tata. Niestety w tym roku pożegnałam się na zawsze także z mamą. Nie mam partnera, nie mam dokąd pójść i to będą moje pierwsze samotne Święta. Chyba je znielubię".

Od pewnego czasu zmagam się z ogromnym bólem kolan. Nie potrafię normalnie funkcjonować. Wyzwaniem jest nawet założenie butów. Jestem osobą otyłą i od dziecka zmagam się z nadwagą. Lekarze rozkładają ręce i nie wiedzą, jak mi pomóc. Wygląda na to, że po prostu nie chcą tego zrobić... Ostatnio jeden na mnie nakrzyczał! Już nie mam na to wszystko siły. 

Ma takie piękne długie włosy i przenikliwe oczy. Gdy zakłada te swoje okulary, jest taka mądra i taka przenikliwa. Gdy tylko się do mnie uśmiechnie, czuję dreszcz podekscytowania na moich plecach. Gdy nasze spojrzenia spotkają się chociaż na moment od razu cały drżę. Kocham moją teściową absolutną miłością i nic nie mogę z tym zrobić. Jest moim ideałem kobiety.

Wspólny budżet nie jest rzadkością w związku, szczególnie w małżeństwie. Niestety, czasami finanse mogą być powodem konfliktów między partnerami, dlatego najlepiej od razu uzgodnić na co powinny być przeznaczane pieniądze ze wspólnego konta.

Zaręczyny to ważny moment w życiu partnerów oraz wejście związku na inny etap. Niestety życie nie zawsze układa się tak, jakby tego chciała para, więc czasami dochodzi do rozstania. Pojawia się jednak pytanie - do kogo należy pierścionek zaręczynowy?

"Kilka miesięcy temu wyszłam za mąż. Kupiliśmy z partnerem dom, ale czekamy na odbiór kluczy i póki co mieszkamy pod jednym dachem z teściami. W wielu kwestiach niby się dogadujemy, choć jeśli chodzi o estetyczne podejście np. do wystroju domu, teściowa jest totalnym bezguściem. Jej dom - jej sprawa. Ale choinka przecież jest wspólna. Powinna być gustowna, lśniąca i po prostu przepiękna, a nie obwieszona tandetnymi bombkami z dawnych lat i pierniczkami czy suszonymi pomarańczami. Przecież to wstyd!"

Święta to dla mnie prawdziwy koszmar. Mam dwadzieścia pięć lat i wciąż jestem singielką. Byłam nią od zawsze. Po prostu nie potrafię znaleźć odpowiedniego kandydata, a nie chcę się angażować w związek bez przyszłości. Moja rodzina tego nie rozumie. W święta zawsze nękają mnie durnymi pytaniami, a ja już nie wiem, co powinnam im odpowiedzieć. 

Przez blisko 10 lat tworzymy, a właściwie tworzyliśmy szczęśliwe małżeństwo z Szymonem. W zeszłym tygodniu przyłapałam go z kochankiem w biurze w jego firmie w Warszawie. Jak mogłam być taka ślepa. Mój mąż woli chłopaków, a ożenił się ze mną, bo został do tego zmuszony.

"Moja mama ma prawie 80 lat. Poświęcała się dla mnie i rodzeństwa wielokrotnie i zawsze była najwspanialszą mamą na świecie. Ja przez ostatnie lata starałam się dać jej wszystko, co najlepsze, ale jest nam coraz trudniej finansowo i musiałam wrócić do pracy. Mama wymaga opieki, więc pracujemy z mężem na różne zmiany, ale ja nie mam przez to czasu na odpoczynek. Chcę zapewnić mamie wszystko, co najlepsze, dlatego postanowiłam, że oddam ją do domu opieki z dobrymi opiniami. Rodzeństwo jednak mnie nie rozumie i twierdzi, że idę na łatwiznę. Oni nie mają pojęcia, jak jest mi trudno, bo sami nigdy nie pomagali przy mamie".

Moja żona ma 29 lat i przestała spędzać ze mną noce. Robię już, co tylko mogę, a ona ciągle mówi, że boli ją głowa. Już dwa miesiące od ślubu czekam, aż ona wreszcie dopełni swój małżeński obowiązek. Nie po to przecież została moją żoną, żeby mnie olewać! Na dodatek ostatnio powiedziała mi, że jest w ciąży. Ucieszyłem się, ale widzę, że coś jest nie tak.

Święta to wspaniały, rodzinny czas. Ale ja po prostu mam dość usługiwania wszystkim wokół! Od kilku lat wigilia jest zawsze u nas. Zjeżdża się do nas cała rodzina, a ja stoję całymi dniami przy garach, żeby ich ugościć. Powiedziałam - DOŚĆ! W tym roku będzie inaczej. Zamówię pizzę i też się najemy. Jestem ciekawa reakcji moich teściów. Pewnie nie zostawią na mnie nawet suchej nitki! 

Są różne definicje grubej imprezy. Nigdzie na świecie nikt nie bawi się jednak tak, jak mieszkańcy Warszawy. Tutaj prawdziwe życie zaczyna się dopiero po 22:00. Picie na umór, zabawa na całego i przede wszystkim zupełny brak granic. Jak się bawić to się bawić – tak brzmi ich dewiza życiowa.