"Mój wnusio skończył w tym roku 6 lat, a rodzice już wysyłają go na obóz. To chyba za wcześnie. Dziecko w tym wieku powinno spędzać wakacje z rodzicami, a nie z obcymi ludźmi z dala od domu".

"Moja 71-letnia żona nagle zaczęła się ładnie ubierać i malować. Ciągle chodzi z nową koleżanką na tańce. Kiedy robiłem jej wyrzuty, że może z tą koleżanką podrywają facetów, to się obruszyła i powiedziała, żebym szedł z nią. Ale ja jestem za stary na takie wygłupy, 70 lat to nie wiek na tańce".

"Na wieść o tym, że moja żona Gosia jest w ciąży, myślałem, że podskoczę z radości, aż do nieba. Ale po porodzie, wszystko się zmieniło. Nie mogłem patrzeć na moje dziecko i żonę. Zatraciłem się kompletnie w pracy, delegacjach. Godzinami zastanawiałem się nad swoimi uczuciami. Tak minęły cztery miesiące. Na szczęście, moja ukochana żona wszystko zrozumiała i cierpliwie czekała. Wstydzę się tego, że nie dałem jej odpowiedniego wsparcie, gdy mnie potrzebowała".

"Mam już dosyć mojego męża. Nic nie robi przy dzieciach ani w domu, całe dnie spędza w pracy, nie mamy już żadnych wspólnych tematów do rozmowy, a do tego jest arogancki i nieprzyjemny. Krótko mówiąc - chcę się go pozbyć. Ostatnio dowiedziałam się, jak zrobić to z korzyścią dla siebie!"

"Marta przedstawiła mi swojego nowego faceta na kolacji w hotelu w Warszawie. Okazało się, że to mój ex. Tomek był boski, przystojny i inteligentny. Nam się nie udało, ale nie dziwiłam się, że młoda się w nim zakochała na zabój. Miał w sobie to coś. Przez cały wieczór udawałam, że widzę go po raz pierwszy. Nie wiem, czy powinnam jej powiedzieć, co razem robiliśmy..."

"Zawsze chciałam mieć dziecko. Z zazdrością patrzyłam na koleżanki, które już za młodu urodziły. Ja też chciałam bardzo zostać matką. Nie było mi to jednak dane. Wszyscy faceci, z którymi się spotykałam, po czasie okazywali się beznadziejni. Jak w ciągu roku nikogo sobie nie ogarnę, będę musiała działać bardziej radykalnie. Mam już plan!"

"Porządek? A po co? Przecież lepiej poleżeć na kanapie i oglądać telewizję. Tak przynajmniej twierdzi mój mąż. Ja w końcu stwierdziłam, że już nie mam siły robić wszystkiego za niego. On nawet nie potrafił odnieść po sobie kubków do zmywarki. Stwierdziłam, że pora coś z tym zrobić. Rozmowy nie przynosiły skutku, więc postanowiłam zachowywać się tak jak on. Teraz w naszym domu jest tak brudno, jak nigdy wcześniej. Trwa walka charakterów" 

"Ten geniusz nożyczkami obciął wszystkie zielone części moich narcyzów i wkroił z doniczki do jajeczniczki... Ze szczypiorem mu się pomyliły — no błagam!... Nie mam pojęcia, jak to smakowało, ale mimo wszystko trzeba być prawdziwym asem... Co z tego, że stały w kuchni na parapecie. Szczęście w nieszczęściu, że już przekwitły, tydzień temu obcinałam suche główki z łodyg, ale żeby ich od cebuli nie odróżnić? Czasem boję się go zostawić samego w domu, bo w kuchni zachowuje się jak dziecko we mgle. Wszystkim facetom przytrafiają się takie wpadki, czy tylko mój taki niekumaty?"

"Nie jestem czyścioszkiem, to muszę przyznać. Daleko mi też jednak do brudaski! Dbam o dom na miarę moich możliwości. Mam trójkę dzieci, którymi muszę się zająć, pracuję też zawodowo. Wolę ugotować obiad albo odpocząć niż odkurzać i myć podłogi. Teściowa jednak tego nie rozumie i cały czas komentuje brak porządku w naszym domu. Teraz stwierdziła, że u nas śmierdzi. Ma tego dość i chce posprzątać. Chyba zwariowała" 

"Nie wiem, co ci ludzie mają w głowach, żeby w tak bezsensowny sposób komentować czyjąś ciążę i jeszcze nie pomyśleć, że mogą kogoś tym zranić... Gdy tylko ktoś z rodziny, znajomych, koleżanek pyta mnie o płeć dziecka, słyszę na koniec: "Ooo, znowu córka. Przykro mi, może następnym razem będzie chłopiec...". Dzielę się naszą radością, a oni, zamiast się cieszyć... zaczynają mnie pocieszać! Czy naprawdę drugie dziecko tej samej płci to powód do litości?!"

"Kiedyś komunie miały zupełnie inny wymiar. Teraz to jakaś szopka. Najpierw zapraszają multum osób, wydadzą miliony na obiad, a później mają oczekiwania z kosmosu. Moja siostra nie będzie mi dyktować warunków! Teraz powiedziała, ile mam włożyć do koperty. Nieźle się zdziwi. Jej córka w kopercie znajdzie tylko kartkę z życzeniami. Dostanie zwyczajny prezent. Niech się nie przeliczą" 

"Dobrze wiem o tym, że to wydarzenie jest na ustach całego świata. Mimo wszystko już mam go dość! Żona non stop gada tylko o koronacji króla Karola III. Czyta jakieś ciekawostki i smaczki. Ciągle przeszukuje internet w poszukiwaniu nowych informacji. Cieszę się, że to już dziś i będziemy mieć to za sobą. Ta jej chora fascynacja zaczęła mnie przerażać. Wymyśliła, że koronację będzie oglądać na żywo i z tej okazji założy odświętne ubrania" 

""Nie uwierzycie, jaki numer odwalił mój mąż! Po tym nie widziałam już drogi powrotu do normalnego małżeństwa, czuję się przez niego oszukana. Byłam w ciężkim szoku, jak mógł nam coś takiego zrobić — bo oprócz mnie jest jeszcze dwoje naszych dzieci! Mimo że sprawa rozwodowa w toku, wszystko przeciąga się już kolejny kwartał, od rozprawy do rozprawy. Nie mogę uwolnić się od tego mężczyzny i zacząć układać nam życia na nowo. Ta sytuacja psychicznie mnie dewastuje, tracę też autorytet i wpływ na dzieci, bo wszystko odbija się na nich. I tak sobie funkcjonujemy we czwórkę... na 50 mkw, niby razem, a jednak osobno..."

"Nie mogłem się do tego przyznać. Rodzice by mi tego nie darowali. Zawsze mi ufali, dlatego w pewnym momencie przestali chodzić na wywiadówki. Dobrze się stało, bo w liceum kompletnie zawaliłem sprawę. Przestałem chodzić do szkoły, odrabiać lekcje i się uczyć. To dlatego nauczyciele nie dopuścili mnie do matur. Ustaliłem z nimi, że mnie przepuszczą i zdam szkołę średnią, ale nie podejdę do egzaminów. Rodzice o niczym nie wiedzą"