Jestem typem zazdrośnika i mój mąż doskonale o tym wie. Mam jednak ku temu powody. Mój partner kiedyś mnie zdradził. Wybaczyłam mu jeden skok w bok, jednak teraz cały czas obawiam się, że to może się powtórzyć. Zwłaszcza, że ostatnio przyłapałam go na oglądaniu zdjęć mojej koleżanki. Od razu zapaliła mi się czerwona lampka... 

"Dziesięć lat temu musiałem podjąć najtrudniejszą w życiu decyzję. Spotykałem się wtedy z dwiema kobietami i każdą z nich na swój sposób kochałem. Ale nie mogłem już tego psychicznie znieść. Wtedy ze łzami w oczach pożegnałem się na zawsze z Joanną i postanowiłem pozostać przy Weronice. Od tamtego czasu moje serce wciąż krwawi, a ja czuję, że do szczęścia potrzebuję ich obu, ale to przecież niemożliwe".

Nie mówię, że mąż mi się nie podoba, ale uważam, że mógłby o siebie po prostu bardziej zadbać dla mnie. Nie chcę oglądać się za innymi facetami, ale to wszystko właśnie do tego prowadzi. Mam teraz zajawkę na brody i chciałabym, że Marcel taką zapuścił. On się wzbrania, ale już nie pamięta, co dla niego zrobiłam.

Święta Bożego Narodzenia to dla wielu osób jedna z najbardziej wyczekiwanych dat w roku, trudno więc się dziwić, że niektórzy zaczynają świąteczne szykowanie ze sporym zapasem czasu. Czy jednak prawie dwumiesięczne wyprzedzenie nie jest rzeczywiście drobną przesadą?

Wiem, że teściowa na pewno nie chce źle, ale wydaje mi się, że zamiast kupować mu kolejnych kiczowatych, plastikowych zabawek, powinna zapytać się, czy w ogóle takich potrzebujemy. Mam dość upychania ich po kątach, a potem wyciągania, gdy przychodzi Mirka. To już dla mnie jest za dużo!

Kochamy nasze dzieci, ale dbamy też o nasze małżeństwo i zrównoważony relaks. Pod pretekstem niższych cen, zawsze jeździmy na wakacje jesienią. Tak naprawdę chodzi o to, żeby dzieci w tym czasie zostały z dziadkami i chodziły do szkoły. To nasza słodka tajemnica... 

Wybór prezentu urodzinowego dla bliskiej osoby to tylko z pozoru łatwe zadanie - szczególnie jeśli przeznaczony na podarunek budżet jest ograniczony, a solenizant/ka ma niemałe wymagania. Swoją historią postanowił podzielić się Damian.

"Jakiś czas temu odkryłam, że mąż opowiada swoim kolegom o naszym życiu więcej, niż powinien. W ich rozmowach często pojawiają się nasze dość intymne historie, a ostatnio doszło do mnie nawet, że wysyła im screeny z komunikatorów. Nie mam nic przeciwko, żeby dzielił się z nimi tym, co dla niego ważne, ale to już lekka przesada. Ja zupełnie przestaję mu przez to ufać, a kiedy później spotykamy się w większym gronie zwyczajnie mi wstyd i zastanawiam się, kto ile wie. Mam ochotę przestać z nim w ogóle rozmawiać."

Decyzja o wyborze szkoły dla dziecka nie zawsze jest łatwym zadaniem, szczególnie, jeśli rodzice posiadają nietypowe wymagania. Niestety, nie każda szkoła może zaoferować naukę kilku języków obcych i organizowanie specyficznych warsztatów i kursów, jednak każda placówka powinna zatrudniać kompetentnych nauczycieli, dbać o dobrą atmosferę oraz kształcić dzieci na najlepszym poziomie. Jak się okazuje, są rodzice, którzy mają spore zastrzeżenia...

Wychodzę z założenia, że jeśli nasze dzieci mają chęć i czują powołanie do tego, aby studiować, rodzice powinni zapewnić im najlepsze warunki do tego, aby mogły się rozwijać. Nie wyobrażam sobie, że nie płaciłabym Marzenie za ten czas, który poświęca na studiowanie, a mogłaby przecież pracować tak jak rówieśnicy!

Nie spodziewałam się, że kiedykolwiek dożyję takiej chwili, że przy grobie mojego syna będę czuła się jak intruz, który nie może nawet zapalić świeczki czy położyć wieńca. Synowa po śmierci Roberta bardzo się zmieniła i zachowuje się wobec mnie po chamsku... Przecież to moje dziecko!

Kiedy babcia zachorowała mój świat stanął na głowie. Bardzo ją kocham, jednak nie mieszkam w Polsce i trudno byłoby mi zająć się staruszką. Moja siostra za to zaproponowała, że się do niej przeprowadzi, a ja nie muszę się niczym przejmować. Odwiedziłam je po kilku miesiącach, a kolana się pode mną ugięły... 

"Kiedy byłam małą dziewczynką, często bawiłam się w dom. Wręcz nie mogłam doczekać się, aż sama założę rodzinę i to było moje największe marzenie. Ale później znalazłam pracę, którą pokochałam całym sercem, a jest bardzo wymagająca. Szybko zdałam sobie sprawę z tego, że ja już niczego więcej w życiu nie potrzebuję. Wyszłam za mąż i mój partner początkowo namawiał na powiększenie rodziny. Teraz oboje już nie chcemy dzieci. Za co teściowa mnie nienawidzi!"

Praca to przede wszystkim źródło utrzymania, chociaż dobrze, gdyby również była satysfakcjonująca w innych obszarach. Na pewno nie powinna być wybitnie stresująca, ponieważ to niestety nie jest zdrowe dla organizmu i na dłuższą metę żadne pieniądze nie są w stanie przysłonić toksycznej atmosfery czy ponadprzeciętnej odpowiedzialności, jaką nakłada się na pracownika.