Od zawsze byłam przy kości. Już jako dziecko musiałam znosić zgryźliwe komentarze. Wielokrotnie próbowałam się odchudzać, jednak starania spełzały na niczym. W końcu, po terapii, zaakceptowałam siebie. A teraz mam dość karcących spojrzeń, dobrych rad i przepisów na fit obiadki! 

Wybór odpowiedniej dla dziecka szkoły to nie lada wyzwanie. Każdy rodzic chce, aby jego pociecha z radością mogła korzystać z edukacji, uczyć się od nauczycieli z powołania oraz chodzić do szkoły bez stresu. Są jednak rodzice, którzy uważają, że jedynie prywatne placówki mogą poszczycić się dobrą renomą oraz są odpowiednią inwestycją w kwestii kształcenia dziecka.

Brak pieniędzy niestety może być powodem do zmartwień. Trudno wymagać od osoby znajdującej się w trudnej sytuacji finansowej, aby była wiecznie radosna i nie narzekała na swoje problemy. Co jednak w przypadku, kiedy najbliższa rodzina twierdzi, że to nie słaba pensja czy emerytura jest powodem braku pieniędzy, a ich złe gospodarowanie?

Dzień Wszystkich Świętych to okazja do tego, aby wspomnieć zmarłych, pochylić się nad przemijającym czasem, a przede wszystkim celebrować chwile spędzone z ukochanymi osobami, których nie ma już wśród nas. Ja także tak podchodzę do sprawy, ale przykro mi jest, że nie stać mnie na to, aby kupić takie znicze i kwiaty, na jakie zasługują zmarli z mojej rodziny.

W życiu nie chodzi tylko o to, żeby się zamartwiać. Trzeba też świetnie się bawić! Skoro dwie osoby chcą ze sobą spędzać czas i się spotykać, to nic nie stoi na przeszkodzie, żeby realizowały swoje plany. W końcu żona to nie ściana, zawsze można ją przesunąć... 

Czy można kochać miłością romantyczną dwie osoby? A może niezamknięte w życiu rozdziały ciągną się przez wiele lat, rzucając cień na nowe relacje? Okazuje się, że nie jest to tak zupełnie rzadko spotykane zjawisko, aby być w pozornie szczęśliwym małżeństwie, a wciąż darzyć uczuciami byłego partnera/kę.

"Mam już prawie 80 lat. Przepracowałam prawie całe życie na stanowisku, dzięki któremu mogłam pomagać innym ludziom. Jest we mnie mnóstwo empatii i starałam się tę empatię zaszczepić również w moich synach. Jeden z nich niestety nie ma zdolności współodczuwania. Zgadza się w wielu kwestiach z żoną, która dysponuje moją emeryturą, a ja muszę się jej prosić o każdy grosz na własne, podstawowe potrzeby. Czuję się jak więzień we własnym domu".

Staramy się o dziecko już od dwóch lat. Mąż jest bardzo wierzący i uważa, że nie potrzebujemy badań, diagnoz i lekarzy. Teraz zagroził mi, że jeżeli nie zajdę w ciążę w ciągu roku, po prostu mnie zostawi. A przecież to nie musi być zależne tylko ode mnie! 

Od początku nie podobał mi się chłopak mojej młodszej siostry, który od razu zawrócił jej w głowie i sprawił, że po trzech miesiącach wyprowadziła się z domu, mając zaledwie 19 lat. Dziś są już 13 lat po ślubie, a ja przypadkiem zobaczyłam, jak Piotrek zdradza Kingę. Nie wiem, co mam zrobić w tej sytaucji.

"Jestem zadbaną kobietą i zawsze nią byłam. Zdarzało się, że moja waga szybowała czasem trochę w górę, ale po kilku miesiącach wracała do stanu poprzedniego. Mąż nie zwracał na to uwagi i zawsze patrzył na mnie tak samo. Jednak od czasu, gdy jestem w ciąży, traktuje mnie inaczej. Mój lekarz twierdzi,  że jak na 7 miesiąc ciąży nie przytyłam wcale zbyt dużo, ale mąż wylicza mi kalorie (poniżej mojego zapotrzebowania) i mówi, że i tak już dobrze wyglądam. Dodał też, że jeśli za bardzo się spasę, to się ze mną rozwiedzie".

Moja córka to prawdziwy człowiek demolka. Robi wokół siebie ogromny chaos. Brak mi słów na to, co ona wyczynia. W ogóle nie sprząta! W jej pokoju są zapleśniałe kubki i talerze, wszędzie porozrzucane ubrania, a nawet resztki jedzenia. Dopóki ja tego nie ruszę, ona jak gdyby nigdy nic, siedzi sobie w tym syfie. 

Wiem, że dla wielu osób to, jak wygląda moje życie, byłoby nie do przyjęcia, ale dla mnie ono jest idealne i nie wyobrażam sobie, że mogłabym mieć innego męża. Wojtek jest gejem i wiedziałam o tym niemalże od samego początku, gdy zaczęliśmy się spotykać.

Rozstania i rozwody niestety są nieuniknione i nie można obwiniać się za rozpad związku, szczególnie, jeśli zostały wykorzystane wszystkie próby naprawienia relacji. Mówi się również, że to dzieci cierpią najbardziej przez rozstanie rodziców. Przychodzi jednak czas, kiedy byli partnerzy zaczynają układać sobie życie z nowymi osobami, co może wywołać obawy - jak zareagują dzieci, czy zaakceptują nowego partnera/kę mamy lub taty.

Nigdy jakoś szczególnie nie przywiązywałam się do myśli, że moje dzieci będą kolegować się z jakimiś rówieśnikami ze swojej szkoły, ponieważ domyślałam się, że mogą być to dzieci, które mają brak jakichkolwiek zainteresowań, a co za tym idzie, ich rodzice także nie będą w żaden sposób dla mnie atrakcyjni, dlatego nie nastawiałam się, że zdobędę jakieś nowe przyjaźnie.