Z życia - Strona 290

"Naprawdę nie sądziłam, że w XXI wieku będę musiała się mierzyć z hasłem, że czegoś mi nie wypada. Owszem, pamiętam, że kiedy moja mama była zaledwie po czterdziestce, nosiła się już bardzo skromnie i poważnie. Ale kiedy to było! Teraz czasy się zmieniły i sztywne zasady dotyczące ubioru są już na wymarciu. Taką w każdym razie mam nadzieję i te pojedyncze komentarze krytykujące moją miłość do minispódniczek czy brokatu uważam za wyjątki potwierdzające regułę. Drogie koleżanki w kwiecie najpiękniejszego wieku – nie dajmy się! My same najlepiej wiemy, w czym się czujemy dobrze i co nam sprawia przyjemność. Przetarte dżinsy, skórzane kurtki czy różowe włosy są nie tylko dla młodych!"

"Zdaję sobie sprawę, że dla każdej nastolatki studniówka jest bardzo ważnym wydarzeniem, w czasie którego chce wyglądać najpiękniej i prezentować się najlepiej na tle innych dziewczyn, ale nie miałam zamiaru wydawać kilku tysięcy złotych na kreacje dla mojej córki. Bez przesady".

"To był piątek wieczór. Zaszalałem na mieście z kolegami. Po prostu za dużo wypiłem. Wróciłem do domu i ledwo co trafiłem do łóżka. Nic już potem nie pamiętam. Obudziłem się następnego dnia rano, a u mojego boku leżała… teściowa!"

"Mój syn przez kilka lat spotykał się z Kasią. Od razu przypadła mi do gustu i byłam pewna, że będzie moją synową. Miałyśmy doskonałe relacje, chodziłyśmy na zakupy i do kawiarni co piątek. Dziewczyna śliczna, a i przy okazji z bogatego domu. Miesiąc temu okazało się, że Adam zerwał z Kasią i znalazł sobie nową partnerkę. Widziałam ich razem... Co to za brzydkie babsko? W ogóle nie dorasta do pięt Kasi!"

"Koleżanki zawsze mi zazdrościły męża. Kiedyś też mi się wydawało, że złapałam największe szczęście za nogi. Mądry, bogaty właściciel agencji nieruchomości z pasją do szybkich, sportowych samochodów. Wiele z nas pewnie marzy o takim mężczyźnie. Miał jednak jedną wadę. Nie potrafił mnie kochać. Byłam dla niego tylko błyskotką do pochwalenia się przed bogatymi kolegami z biura. Nie czułam się kochana i, dlatego odeszłam. Dziś zrobiłabym to jeszcze raz".

„Wszystko przygotowałam na jej przyjście na świat. Różowy pokoik, różowa pościel, różowe ubranka, laleczki i inne bibeloty. Wszystko dopasowane pod dziewczynkę. Ale się zdziwiłam, gdy na świat zamiast córeczki przyszedł... synek! Co ja zrobię z tymi różowymi rzeczami? Zresztą... To nie jedyny problem! Zostało coraz mniej czasu. Pomocy! Mam mętlik w głowie!”

„Mąż za żadne skarby nie chciał zgodzić się na psa. Jesteśmy małżeństwem już od 12 lat i nie potrafiłam zrozumieć, dlaczego tak bardzo jest na nie. Żaden jego argument do mnie nie przemawiał. W końcu postanowiłam postawić na swoim i kupiłam psa bez wiedzy męża. Rano nie mogłam uwierzyć własnym oczom...”

„Nie utrzymuję zbyt dobrych relacji z moją rodziną. Ojciec nie żyje, matka ma do mnie wiecznie o wszystko pretensje, a brat prowadzi swoje życie za granicą i przypomina sobie o moim istnieniu tylko, gdy chce pożyczyć kasę. Nawet nie wiedzieli o tym, że się z kimś spotykam. Nic więc dziwnego, że nie zaprosiłam ich na ślub. Jednak takiej reakcji zupełnie się nie spodziewałam”.