"Jestem zakochana w Marcelince po uszy. Moja wnuczka skończyła niedawno 3 lata i jest tak urocza, że nikt nie potrafi się jej oprzeć. To prześliczna dziewczynka, ale wciąż dziecko! A jej mama (moja synowa) często robi jej makijaż na wielkie okazje. Kiedyś nawet doczepiła jej rzęsy, gdy mała szła do przedszkola. Po upomnieniu opiekunki przestała to robić, ale i tak "upiększa" małą dość często. Dlaczego nie pozwala jej być dzieckiem?"

Gdy wychodziłam za Roberta, wiedziałam, że jego temperament jest naprawdę duży i czasem wydawało mi się, że nie będę dla niego wystarczającą kobietą w życiu no i po czasie okazało się, że moje przypuszczenia i obawy się potwierdziły. Gdybym wtedy wiedziała to, co wiem teraz...

Czas imprez wprawdzie mam za sobą, ponieważ na studiach prowadziłam dość rozrywkowy tryb życia i nie ukrywam, że z koleżankami regularnie chodziłam do klubów, ale nie stoi nic na przeszkodzie, abym czasem poszła na imprezę z moim mężem. On jednak ma nieco inne zdanie w tej kwestii, czym podzielił się ze mną ostatnio w czasie kłótni.

Mój chłopak Paweł od zawsze był niezłym babiarzem. Dziewczyny często wspominały, że Paweł żadnej nie przepuści, więc lepiej na niego uważać. A jednak... wpadłam jak śliwka w kompot i teraz żałuję.

Wiem, że życie w małżeństwie nie jest nigdy usłane różami i wymaga wielu wyrzeczeń, a także czasem i kłótni, ale to, co wyczynia się w moim małżeństwie od ponad trzech lat, przechodzi ludzkie pojęcie... Szczerze mówiąc, to nie sądziłam, że kiedykolwiek spotka mnie coś takiego.

Moja żona ma tego psa od zawsze. Kiedy ją poznałem kilka lat temu, Fafik był już z nią od kilku lat. To zwykły kundelek, nic nadzwyczajnego. Teraz mieszkamy już w domu jednorodzinnym i uważam, że powinien się przeprowadzić do budy. Jest już stary i śmierdzi... Jednak moja żona nawet nie chce o tym słyszeć! 

"Relacje z moją rodziną nigdy nie należały do najłatwiejszych. Postanowiłam się odciąć kilka lat temu. Kiedy otrzymałam informację, że mam teraz płacić alimenty na mojego ojca, który całe życie pił i bił, prawie zemdlałam. Przecież samej ledwo co mi starcza na życie!"

W związku z tym, że wychowałam się w biednej rodzinie, dobrze wiem, czym jest bieda i dlatego uważam, że mogę mieć wymagania wobec siebie, ale także wobec innych osób. Nie wyobrażam sobie, że mój partner mógłby zarabiać mniej ode mnie!

"Jestem tatą trójki przewspaniałych maluchów. Od zawsze kocham dzieci, a moje są dla mnie całym światem. Nie wyobrażam sobie życia bez nich. Jednak moja żona totalnie mnie od nich odsuwa. Nie pozwala mi przebywać z nimi sam na sam. Kiedy gdzieś wychodzi, płaci opiekunce, albo zaprasza do nas swoją mamę. A przecież ja mógłbym zająć się dzieciakami. Chciałbym! A zawsze ktoś "patrzy mi na ręce" zupełnie, jakbym miał skrzywdzić własne dzieci. Jest mi ciężko to zrozumieć".

Jestem starszą samotną kobietą. Gdyby nie moje dzieci i wnuki, całymi dniami siedziałabym sama w czterech ścianach. Mąż umarł dawno temu, a ja jestem schorowana i nie mam już sił chodzić na spacery. Każde odwiedziny wnucząt są dla mnie prawdziwą radością. Niestety, jedna z moich pociech, regularnie podbiera mi pieniądze... 

Porządek w domu - dla jednych to ważna kwestia, inni natomiast twierdzą, że "mieszkanie jest do mieszkania, a nie do sprzątania". Problemy zaczynają pojawiać się wtedy, kiedy jedna osoba w związku uwielbia pedantyczny porządek, z kolei druga niekoniecznie. Jak się okazuje, przesadny porządek lub bałagan może być przyczyną konfliktów w relacji.

To nie jest też tak, że ja jestem osobą niewierzącą ale wolałabym być osobą, która nie chodzi regularnie do kościoła, ponieważ nie odpowiada mi klimat, który tam panuje i wolę pomodlić się w domu, gdzie mam do tego odpowiednie warunki. Mąż ma zupełnie inne zdanie na ten temat.

Kupowanie prezentów na święta może przynieść wiele radości i satysfakcji, szczególnie, jeśli ucieszą one obdarowywane osoby. Dzieci tylko czekają na pierwszą gwiazdkę, aby rozpakować to, co przyniósł Mikołaj. Co jednak, kiedy maluchy w liście zwróciły się z prośbą o zwierzę? Z takim problemem napisała nasza czytelniczka...

"Wincent to ideał mężczyzny. Dopóki go nie poznałam, nie miałam pojęcia, że można takiego spotkać. Ja byłam już zamężna, a mój mąż przedstawił mi Wincenta dopiero pół roku po ślubie. Przyjaźnili się od dawna, ale on podróżował po świecie i nie było go na miejscu. Już przy pierwszym spotkaniu poczułam "to coś". Później rozwijaliśmy naszą znajomość, a ja z miesiąca na miesiąc czułam coraz bardziej, że rośnie we mnie uczucie do niego. Niedawno zostawiła go jego partnerka, a ja zastanawiam się, czy powinnam się ujawnić i wyznać mu miłość. Nie wiem nawet, czy on też coś do mnie czuje i sporo bym zaryzykowała".