"Nigdy do końca nie ufałam Baśce, ale tak długo odradzała mi Wacława, że zrezygnowałam ze spotkań z nim. Mówiła, że będą mnie obgadywać, że na starość romansów mi się zachciało. Jakże ja się zdziwiłam, gdy zobaczyłam ich w cukierni pijących razem kawę! No to wszystko stało się jasne, Baśka chciała Wacława dla siebie. Do tej pory byłam w stosunku do niej kulturalna, ale od teraz to się zmieni. Mam taki plan, że się mocno zdziwi".
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Koleżanka Baśka odradzała mi Wacława, a teraz sama go podrywa
Mam taką koleżankę, która zawsze mnie trochę drażniła. Wpraszała się co chwilę na ciastko, ale tak naprawdę to ciągle tylko plotkowała o ludziach z naszego miasteczka. Mnie to kompletnie nie interesowało, ale jak już mnie nachodziła, to głupio było mi jej nie wpuścić do domu.
Wciąż chodzi po ludziach, wypytuje o nowe plotki i rozpowiada je dalej. Gdzieś się dowiedziała, że kilka razy spotkałam się z Wacławem. Bardzo przystojny wdowiec. Ja też już jestem wdową. Tak się jakoś zdarzało, że często wpadaliśmy z Wacławem na siebie. A to w sklepie, a to na poczcie. Znamy się od dzieciństwa, dawniej nie zwracałam na niego uwagi, wcześnie wyszłam za mąż i nie oglądałam się za innymi mężczyznami.
Wacław natomiast powiedział mi na pierwszej naszej wycieczce do kina, że od zawsze bardzo mu się podobałam, ale nie miał odwagi mi tego powiedzieć. Teraz kiedy oboje jesteśmy samotni i skończyliśmy 70 lat, to uznał, że nie ma na co czekać.
Nasze miasteczko jest małe i nie musiałam długo czekać, żeby Baśka przyleciała do mnie i zaczęła wypytywać o to, co mnie łączy z Wacławem. Tak bardzo wierciła mi dziurę w brzuchu, że w końcu przyznałam się, że spotkałam się z nim kilka razy.
Canva
Jak na mnie naskoczyła! Niby z troski zaczęła mówić, że ludzie w miasteczku żyć mi nie dadzą. Że w moim wieku romanse są niemile widziane i że po co mi to. Nachodziła mnie i nachodziła i tak mną zakręciła, że pomyślałam, że to faktycznie głupi pomysł, żeby w moim wieku chodzić na randki. Gdy Wacław zadzwonił, to powiedziałam mu, że już nie będziemy się spotykać. Dzwonił jeszcze kilka razy, ale nic u mnie nie wskórał.
Baśka podrywa Wacława
Idę sobie niedawno do apteki, patrzę, a tu w cukierni przy stoliku siedzi Baśka z Wacławem i piją kawę. Baśka taka wpatrzona w niego, uśmiechnięta, co chwilę niby niechcący głaszcze go po dłoni, no szok! Weszłam do środka, przywitałam się z nimi, kupiłam kawałek ciasta i wyszłam. Oboje byli zmieszani, a ja zapomniałam przez to wszystko pójść do apteki.
Wieczorem zadzwonił do mnie Wacław i powiedział, że muszę go wysłuchać. Powiedział, że był w cukierni, kiedy weszła Baśka i poprosiła, żeby napili się razem kawy. Zapewniał mnie, że nie umawiali się, tylko tak wyszło. Powiedziałam mu, że z niczego nie musi się mi tłumaczyć i pożegnałam go kulturalnie, życząc mu miłego wieczoru.
Koleżanka natomiast od wtedy mnie unika. Jestem na nią wściekła! A może i na siebie. Przez tę wścibską i zazdrosną Baśkę dałam się przekabacić i zakończyłam ładnie rozpoczynającą się relację. Co sobie przypomnę, jaka ja naiwna byłam, to aż robi mi się gorąco z nerwów.
Dzisiaj poszłam na długi spacer i doszłam do wniosku, że nie mogę i nie chcę tak tego zostawić. Wymyśliłam taki plan, że Baśka się mocno zdziwi.
Wciąż namawiała mnie na zapisanie się do klubu seniora, ale ja nie miałam ochoty. Teraz jednak zapiszę się. Wiem, że jest tam taki Jurek, który też się Baśce podoba. Niedługo organizują kolację wigilijną, a ja się tak wystroję, że poderwę tego Jurka na oczach mojej szanownej koleżanki.
Maria
