"Zdaję sobie sprawę z tego, że nastolatki próbują inspirować się sobą nawzajem i często zdarza się, że jedna od drugiej łapie jakiś złe zachowania, ale nie myślałam, że to kiedykolwiek spotka naszą córkę. Wiktoria ma 13 lat, a zachowuje się tak jakby chodziła do liceum, a przy tym jest bardzo wulgarna".
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Co źle z mężem zrobiliśmy?
Wydawało mi się zawsze, że dobrze z mężem wychowujemy naszą córkę i przekazujemy jej wiele wartości, które dla nas przez całe życie były ważne, ale gdy córka wpadła w złe towarzystwo nastolatek z naszego osiedla, to przekonałam się, że wystarczy dosłownie parę dni, aby wszystko runęło jak domek z kart.
Zaczęło się od tego, gdy na naszym osiedlu zamieszkała starsza o 3 lata Marita ze swoją mamą. Nasza córka od razu złapała z nią kontakt, choć tak naprawdę nie wiem dlaczego, ponieważ Wiktoria zawsze dobrze się uczyła i nie lubiła tego typu dziewczyn. Najwidoczniej gdy zaczęła dorastać, wszystko się pozmieniało i chciałaby być tak samo lubiana jak dziewczyny ze szkoły.
canva.com
Nie radzimy sobie z córką
Marita zaimponowała jej tym, że nie boi się ubierać wyzywająco, odzywa się w sposób niestosowny do nauczycieli i do swojej mamy, o czym przekonaliśmy się niejeden raz, gdy spotkaliśmy je w sklepie czy w parku. Widziałam wtedy, że Wiktoria bardzo chętnie spogląda w stronę dziewczyny, co potem miało przełożenie na nasze życie, ponieważ córka rozpoczęła bardzo wulgarnie odzywać się do nas.
Przestała reagować na nasze uwagi i prośby. Nikt nie jest w stanie jej przetłumaczyć, że pewne zachowania są złe a inne dobre, ponieważ Wiktoria cały czas odbiera każde słowo jako atak i nie rozumie, że chcemy dobrze. Wprost mówi, że jesteśmy starzy i g***o widzieliśmy i w d***e byliśmy. Kiedyś takie słowa w ogóle nie preszłyby jej przez gardło, a teraz wypowiada je z taką łatwością, że mnie to przeraża.
Chciałabym pójść z nią do psychologa, aby ktoś profesjonalny odbył z nią rozmowę, ale nawet nie ma takiej możliwości, ponieważ gdy tylko wspominałam o psychologu, to Wiktoria wpada w szał. Mam ogromną nadzieję, że to tylko chwilowy bunt i za niedługo wróci nasza stara córka, która była serdeczna miła i bardzo pomagała nam w domu. Wierzę, że to odejdzie w zapomnienie tak szybko jak się pojawiło.
Paulina
