"Ile można wydawać na ubranka dla dzieci? Moja siostra oszalała już do końca... Typowa madka!"

"Zachowuje się jak milionerka, która nie zna umiaru"

Moja siostra zawsze lubiła się stroić i już od małego wiedziała, jak wysępić od mamy pieniądze na ubrania. Ja chodziłam w ciuchach po kuzynkach, a ona musiała mieć wszystko nowe... Miałam tego dość, ale nie umiałam od mamy wymagać tego, aby mnie stroiła, jak widziałam, że nie wiedzie nam się dobrze.

Tak było nie tylko w czasach nastoletnich, ale już w dorosłym życiu Dorota musiała mieć wszystko najlepsze, zaczynając na rowerze, przez samochód, kończąc na mieszkaniu i mężu. Portfel jednak nie był z gumy, ale ona udawała, że wszystko idealnie się układa. Takie wartości przekłada też na swoje dzieci, które widzą to, jak zachowuje się ich matka i zamiast czułości, widzą tylko materialne rozpieszczanie. Ostatnio Dorota chwaliła się, że wydała 189 złotych na body dla Antosi. Poważnie? To jest powód do dumy? Powiedziałabym raczej, że do wstydu, bo za to można kupić dzieciom coś zdecydowanie fajniejszego.

canva.com

"Próbuje miłość zastąpić ubraniami z górnej półki"

Dorota nie tylko sama kupuje drogie ubrania, ale także wymaga, aby inni kupowali równie kosztowne prezenty, gdy przychodzą odwiedzać dzieci. Jest to niezręczna sytuacja zwłaszcza w momencie gdy teściowie Doroty jak i nasi rodzice nie są zamożnymi osobami i liczą każdy grosz. Wielokrotnie próbowałam jej wytłumaczyć, że nie tylko liczą się dobra materialne, ale przede wszystkim czas spędzony z dziećmi i okazywana im miłość, ale mam wrażenie że jest to istna walka z wiatrakami i woda na młyn na kolejne świetne pomysły Doroty.

Moja młodsza siostra zaczęła także spotykać się z innymi matkami, które tak samo jak ona wydają dużo pieniędzy na akcesoria i ubrania dla dzieci, co sprawiło, że stała się snabistyczna i bardzo oceniająca. Nie tylko to mi się nie podoba, ale uważam, że Dorota daje zły przykład moim siostrzeńcom, którzy powinni widzieć, że ich mama nie jest krytyczna wobec osób, które mają na przykład mniej pieniędzy i nie stać ich na drogie ubrania. Najgorsze w tym wszystkim jest także to, że mąż Doroty nie ma na nią kompletnie wpływu, choć uważa tak samo jak ja to wiemy, że w ich domu to do niej należy ostatnie zdanie.

Jak przekonać osoby pokroju Doroty, że nie jest ważne to, jak ktoś wygląda i ile wydał na ubrania, a to jakim jest człowiekiem?