"Moja teściowa trafia zawsze w nieodpowiedni moment. Dzwoni nawet, gdy jesteśmy w łóżku"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Wścibska teściowa nie daje za wygraną

Do napisania tego anonimowego listu namówiła mnie koleżanka. Uważa bowiem, że jeśli sama nie mogę rozwiązać swojego problemu, to może moje historia trafi do wszystkich teściowych, które tak samo, jak moja, mają zapędy do bycia wszędzie i o każdej godzinie. Moja dokładnie taka jest i jeśli nie może być u nas w danym momencie, to dzwoni, żeby się jej ze wszystkiego spowiadać.

Moja frustracja nie wzięła się znikąd i nic sobie nie ubzdurałam. Uważam się za inteligentną kobietą z klasą oraz z ogromnymi pokładami cierpliwości do ludzi. Niestety dla mamusi ta cierpliwości jest już na skrajnym wyczerpaniu. Ona przychodzi bez zapowiedzi, gdy mamy gości lub kiedy mamy ochotę odciąć się od całego świata, oglądając film w romantycznej atmosferze.

Wydzwania do męża kilka razy dziennie. To nawet ja tyle razy do niego nie dzwonię, zwłaszcza gdy jest w pracy. Jej to w ogóle nie przeszkadza. Dzwoni, bo ma na to ochotę lub jej się przypomni, że miała o coś wypytać. Najgorsze jest to, że pyta nawet o sprawy, z którymi nie chciałabym, żeby miała cokolwiek wspólnego. Nie muszę się nikomu spowiadać, kiedy mam kobiece dni, a już na pewno nie teściowej...

canva.com

Mąż obojętny na zachowanie swojej matki

Mój mąż, jak to typowy synek mamusi – nie widzi żadnego problemu. Dla niego to normalne, że mama wydzwania, że mama chce wiedzieć wszystko i mieć nad wszystkim kontrolę. Kilka razy zdarzyło się tak, że teściowa swoim telefonem próbowała przerwać nam grę wstępną, na co żadne z nas nie reagowało, ale mi ze świadomością, że nie odpuszcza po jednej próbie, uciekała ochota na jakiekolwiek uniesienia.

Matka męża niszczy intymność w naszym związku, a jemu to nie przeszkadza, co totalnie nie mieści mi się w głowie. Chłop skończył chwilę temu trzydzieści lat, a nadal chce być na jej zawołanie. Rozumiem, że ona może nie mieć świadomości, że w danym momencie może nam przeszkadzać, ale to jego zadaniem powinno być zadbanie o to, żeby takie sytuacje miały miejsce jak najrzadziej.

Początkowo nikomu o tym nie mówiłam, bo chciałam być lojalna w stosunku do męża, ale koniec. Miarka się przebrała i to na dobre. Miałam taki moment, w którym problemu doszukiwałam się w samej sobie, ale po rozmowach z koleżankami widzę, że ze mną wszystko jest w jak najlepszym porządku. Tak więc do wszystkich kochanych teściowych: Zajmijcie się sobą i dajcie żyć swoim dzieciom. Wasza rola wychowania już dobiegła końca.

Ta najgorsza synowa