"Zostawił mnie dla młodszej, bo ja nie spełniałam jego dziwnych zachcianek"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Facet szukał swojej matki w partnerce

Byliśmy ze sobą pięć lat i jak się tak teraz nad tym wszystkim zastanawiam, to w ogóle nie jest mi żal. Jedyne czego mogę żałować, to zmarnowany czas, bo tego już nikt mi nie odda. Dobrze, że dzieci nie mieliśmy, bo serce pękłoby mi na pół, gdyby wychowywały się w rozbitej rodzinie.

Darek (red. imię zostało zmienione) swoje dziwactwo zaczął stopniowo odkrywać dopiero po ok. dwóch latach związku. Wcześniej był całkiem normalnym facetem i nie dostrzegałam w jego zachowaniu żadnych despotycznych cech. No ale z czasem wyszło szydło z worka i pokazał swoja prawdziwą twarz.

Próbował sobie ze mnie zrobić służącą dokładnie taką samą, jaką była dla niego jego mamusia. Obiad codziennie musiał być z dwóch dań, a wolne od gotowania miałam jedynie w sobotę no i czasami w niedzielę, jak jechaliśmy na obiad do teściów lub moich rodziców. Czepiał się mnie absolutnie o wszystko i chciał być znawcą od wszystkiego.

Takim największym absurdem było to, że odkurzać mogłam używać jedynie na dywanach i wykładzinie w sypialni, żeby nie porysować parkietu w mieszkaniu, które dostał po babci.

canva.com

Wymagania faceta doprowadziły do rozpadu relacji

Za dnia miałam być posłuszną służącą, a wieczorem tak samo posłuszną kochanką, która zrobi wszystko, na co jegomość ma danego dnia ochotę. Często wymagał, żebym odgrywała z nim różne scenki no, ale nie ze mną te numery. Jeśli się kochaliśmy, to robiłam to z przymusu i dla świętego spokoju, bo po tym, jak mnie traktował na co dzień, nie miałam ochoty oddawać się przyjemności akurat z nim.

Przez to wszystko stawałam się coraz bardziej bierna i traktowałam męża jak powietrze. Po pewnym czasie przywykłam do jego rozkazów i traktowałam je na zasadzie: a niech sobie pogada. Ignorowałam go, a on był na tyle słaby, że nie potrafił nic z tym zrobić. Czasem tylko groził, że kiedyś się doigram i będę żałować wszystkiego, czego nie zrobiłam dla dobra naszego związku.

O tym, że odchodzi, poinformował mnie dwa tygodnie przed świętami Bożego Narodzenia. Z chłodnym wyrazem twarzy oznajmił, że poznał młodszą kobietę, która jest gotowa zrobić dla niego wszystko, ale mogłabym dostać jeszcze jedną szansę, żeby to wszystko naprawić. Jak zareagowałam? Tak, jak zagregowałaby każda szanująca się kobieta – spakowałam swoje rzeczy i bez słowa opuściłam jego mieszkanie.

J.