"Tak się złożyło, że bardzo chciałam obdarować babcię fajnym prezentem. Lubię ją, chociaż niestety rzadko się widujemy i ktoś może w sumie zgodnie z prawdą powiedzieć, że powinnam bardziej się nią interesować. Po słowach, które mi babcia powiedziała, aż się popłakałam i zrozumiałam, że bardzo zaniedbałam naszą relację".
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Kocham babcię, ale rzadko ją odwiedzam
Jeszcze jak chodziłam do liceum, to się z babcią często widywałam. W zasadzie to nawet co kilka dni. Wszystko jednak zmieniło się wtedy, gdy wyjechałam na studia. Wtedy to rodziców odwiedzałam jakoś tak raz w miesiącu, a natomiast moją babcię jakoś tak raz na pół roku. Babcia nic nie mówiła i zawsze była dla mnie miła. Nie sądziłam jednak, że ona cierpi przez to, że ja ją tak traktuję i jest na kompletnym marginesie w moim życiu, a czasem to nawet nie zadzwonię i nie złożę życzeń.
Nie da się więc ukryć, że koniec końców nie byłam dobrą wnuczką. Wiem, że niektórzy sobie olewają rodziców i dziadków, i tutaj aż tak to nie było, ale nie było też idealnie..., ani nawet dobrze.
Pixabay
Moja babcia powiedziała mi coś takiego
Na dzień Babci i Dziadka przyjechałam, bo też miałam jeszcze chwilę przed sesją, a na 5. roku to już w zasadzie nie ma egzaminów. No i właśnie przyjechałam, i było bardzo fajnie. Gdy jednak dałam babci prezent - bombonierkę i bukiet kwiatów, tylko mnie mocno przytuliła, i powiedziała, że tak naprawdę to żadne prezenty nie mają dla niej znaczenia, bo liczy się tylko moja obecność, i za każdym razem, gdy jesteśmy razem, to ona jest szczęśliwa, i to właśnie jest zdecydowanie dla niej najważniejsze. Dodała także, że było jej bardzo smutno, że teraz widujemy się tak rzadko, ale też rozumie, że liczy się dla mnie coś innego, a nie jakaś tam stara babka.
Aż mi się zrobiło smutno i od razu się popłakałam ze wstydu, że tak zaniedbywałam moją kochaną babcię. Bardzo mi jest smutno i bardzo żałuję, że właśnie w taki sposób się zachowywałam. Nie wiem, co teraz. Chciałabym być z nią częściej.
Jest mi bardzo przykro i czuję wyrzuty sumienia. Mam więc też apel do was, żebyście pamiętali o Waszych najbliższych też na co dzień, a nie tylko od święta.
Oni na Was czekają i każde spotkanie z Wami sprawia, że są szczęśliwi. Nie zapominajcie o tym nigdy. Przecież nasi najbliżsi zasługują na naszą uwagę.
Hania
