„Rodzina znowu na święta pytała mnie o chłopaka. Tak im odpowiedziałam, że kopary opadły”

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Nie lubię jeździć na świąteczne spotkania

Każde spotkanie przy wigilijnym stole łączy się z tym, że muszę wyjechać z Warszawy, w której pracuję i pojechać pod Zamość do swojej rodziny. Przychodzi cała rodzina, a to wiadomo, że to są trochę tacy starsi ludzie z małej wioski, więc ciągle gadają o prywatnych sprawach. Po każdym wigilijnym posiłku rok za rokiem rozpoczyna się obgadywanie wszystkich członków rodziny. Ile to się człowiek musi nasłuchać, to tylko ja wiem.

Najgorsze w tym wszystkim jest jednak to, że jak dojdzie do mnie, to pierwsze co, to taka jedna ciotka zawsze mnie pyta o to, dlaczego nie mam żadnego kawalera, chociaż mam już 27 lat. No i ja za każdym razem muszę tłumaczyć, że się spotykam z tym, z tamtym, że nawet Tindera założyłam, ale wszyscy ci mężczyźni, co mi się wizualnie podobają, charakter mają okropny. Przecież nie mam za dużo wymagań. Chcę, żeby był przystojny, bardzo wysoki i bogaty oraz dało się z nim dogadać. A jednak jakoś nie mogę sobie znaleźć tego idealnego partnera.

Zawsze jednak po moim tłumaczeniu, rodzina się tylko uśmiechała i zaraz zaczynała mi polecać miejscowych chłopów, którzy w ich ocenie „by się nadali”, a ja tylko siedziałam czerwona.

Canva

Ale im odpowiedziałam

W te święta zaplanowałam sobie już wcześniej w głowie, że tym razem będzie inaczej i ja już im pokażę, na co mnie stać. Cały wieczór czekałam więc, aż wreszcie padną te magiczne pytania o to, kiedy wreszcie znajdę sobie wymarzonego kawalera. I gdy wreszcie padło, odpowiedziałam natychmiast i nie zostawiłam na nich suchej nitki.

Ciociu, umówmy się tak. Ty tego pytania nie zadawałaś, a ja tego nie słyszałam.

Na to ciocia odparła, że ona przecież tylko pyta i no to tylko tak z dobroci serca i że widzi, że dorosła kobieta, a nadal sama.

Ja natomiast widzę ciociu, że Ci się myli szczerość z bezczelnością.

Ciotka od razu się uciszyła, a ja z uśmiechem siedziałam już przy stole do samego wieczora.

Karolina