"Moje roczne dziecko woli męża ode mnie. Czy jestem złą matką?"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Wymarzona córeczka

Sytuacja wygląda następująco. Rok temu urodziłam śliczną córeczkę. Postanowiłam całkiem się poświęcić wychowaniu córki i wzięłam urlop macierzyński na rok. Pierwsze miesiące były bardzo wymagające i wyczerpujące, ale byłam przygotowana na to, że będzie ciężko. Córka ciągle płakała i chciała, żebym nosiła ją na rękach. Godzinami wisiała na mojej piersi. Byłam wykończona, ale też szczęśliwa, że mogę spędzać z nią czas. 

Minęło kilka miesięcy i sytuacja się trochę uspokoiła. Córka zaczęła przesypiać noce, zaczęła się obracać, potem siadać i raczkować. Ze łzami w dumy w oczach obserwowałam jej progres i przez cały ten czas byłam przy niej. Szczerze mówiąc mój mąż mało angażował się w wychowanie córki. Nie miałam o to do niego pretensji. W końcu ciężko pracował, żeby nam niczego nie brakowało. Często brał nadgodziny i wracał późnym wieczorem, kiedy mała już spała. 

Canva

Córeczka tatusia

Wszystko zmieniło się kilka tygodni temu, kiedy mężowi skończył się w pracy projekt i zaczął wcześniej wracać do domu. Córka zaczęła do niego lgnąć. Kiedy tylko wracał do domu od razu dreptała do niego i nie chciała od niego odejść. Natomiast kiedy ja podchodziłam, zaczynała płakać. Ostatnimi dniami zaczęło się robić jeszcze gorzej - córeczka, kiedy tylko tata przyjdzie, a ja podchodzę od razu dostaje histerii.

Nie wiem, co robię źlę! Nie mogę już spać przez wyrzuty sumienia. Na początku się z tego z mężem śmialiśmy, że to rośnie córeczka tatusia, ale teraz już nawet mąż zaczął na mnie podejrzliwie patrzeć. Ostatnio nawet zapytał, co takiego jej robię, że nie chce w ogóle na mnie spojrzeć. Dodam, że kiedy jesteśmy same w domu, wszystko jest ok. 

Jestem załamana. Boję się, że tak jej już zostanie, i że jak dorośnie, nie będzie chciała ze mną rozmawiać. Czy możecie coś doradzić? 

Anonimowa mamusia