"Nie jestem fanką tego, aby kobiety nosiły tylko dziewczęce sukienki, a mężczyźni tylko koszule i garnitury. Bliżej mi do nowoczesności niż do tradycyjnego postrzegania mody, ale wydaje mi się, że mój mąż ostatnio troszeczkę przesadza i ponosi go fantazja, co kompletnie mi się nie podoba i nie wiem, jak mam mu powiedzieć, żeby zmienił styl".
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Ubieraliśmy się zwyczajnie, a teraz Sławka ponosi
Gdy się poznaliśmy i zaczynaliśmy być ze sobą, oboje słuchaliśmy ciężkiej muzyki, ubieraliśmy się na czarno i to trwało przez wiele lat do chwili, kiedy się pobraliśmy i stworzyliśmy rodzinę. Wtedy jakoś automatycznie przeszliśmy na tryb "mama i tata". Zaczęłam nosić dresy, luźne sukienki, a Sławek T-shirty, jeansy i normalne swetry jak każdy facet.
Nie wydawało mi się, że jest z nami coś nie tak i nie czułam się też ofiarą mody, co odpowiadało mi na dłuższą metę. Nie miałam potrzeby, aby się jakoś szczególnie stroić, bo bardziej niż modę, cenię sobie wygodę. O ile ja jestem wierna swoim poglądom, to niestety mój mąż zmienił zdanie, gdy poszedł do nowej pracy i tam zaczął zadawać się z młodszymi od siebie ludźmi, którzy ubierali się moim zdaniem dość niestandardowo.
canva.com
Dlaczego mąż zaczął się tak ubierać?
Na początku Sławek wdrażał jakieś małe elementy do swojej garderoby, czym oczywiście mnie zaskoczył, ale uznawałam, że nie ma w tym nic złego. Zaczynał od naszyjników i pierścionków, później dołączył kolorowe skarpetki i bardzo jasne i pstrokate koszulki, a obecnie skończyło się na tym, że nosi tylko ubrania w kolorze różowym i czerwonym, a najczęściej są to komplety.
Jakby tego jeszcze było mało, zapuścił włosy i nosi kitkę, co kompletnie mi się nie podoba i dobrze Sławek o tym wie, a nawet sam śmiał się z takich fryzur jeszcze w tamtym roku. Patrzę na mojego Sławcia i wydaje mi się, że jest to facet, który chce być kimś innym, a nie jest sobą. Próbuje wpisać się w jakieś ramy, które do niego kompletnie nie pasują. Wierzę, że w końcu zrozumie, że to nie jest on a kreacja, którą stworzył na potrzeby bycia lubianym w pracy. Nie chcę, żeby był pośmiewiskiem, bo go kocham, ale za każdym razem, gdy chcę z nim o tym porozmawiać, to Sławek zarzuca mi, że nie znam się na modzie.
Wiktoria
