"Gdy zaszłam w ciążę, bardzo cieszyłam się, że nasza rodzina się powiększy i razem z Tomkiem będziemy mogli cieszyć się z malucha, który na pewno rozpromieni nasze życie i dodam mu koloru. Niestety życie miało dla mnie najokrutniejszy z możliwych scenariuszy. Nasz syn urodził się z porażeniem mózgowym i jest niepełnosprawny"
Publikujemy list naszej Czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Urodziłam dziecko z dziecięcym porażeniem mózgowym
Cieszyłam się na ciążę i praktycznie nie miałam żadnych dolegliwości przez cały okres jej trwania i wierzyłam, że wszystko będzie dobrze i tak generalnie było do momentu porodu, gdy lekarze zaalarmowali, że coś niepokojącego dzieje się z maluszkiem. Nawet dokładnie nie wiem, co najbardziej ich zaniepokoiło, bo byłam tak zestresowana i musieli przeprowadzić cesarskie cięcie, ponieważ nie potrafiłam przeć...
Po kilkudziesięciu minutach na świecie pojawił się Bruno i całe nasze życie się zmieniło. Nasz synek nie płakał od razu tak jak powinien i natychmiast wzięto go do inkubatora. Otrzymał tylko pięć punktów, co natychmiast spowodowało u mnie wielki strach o jego życie i zdrowie.
zdjęcie ilustrujące/canva
Dlaczego życie jest tak niesprawiedliwe?
Lekarz przyszedł do mnie jeszcze w sali pooperacyjnej i powiedział, że niestety nasz synek ma dziecięce porażenie mózgowe, którego nie było widać w czasie badań w ciąży. Zamarłam. Nie mogłam oddychać, a w głowie pojawiło się tyle pytań, że nie wiedziałam, co robić. Świat mi się zawalił i nie potrafiłam wydobyć nawet słowa. Czekałam tylko na moment, gdy będę przewieziona do sali z innymi mamami, gdzie będę mogła swobodnie porozmawiać z mężem i rodziną.
Próbowałam zrozumieć, dlaczego coś takiego spotkało akurat nas i dlaczego ja mam mierzyć się z takim cierpieniem, nie będąc kompletnie przygotowana na to i nie mając żadnej wiedzy. Nie ukrywam, że bardzo się bałam tego, jak będzie wyglądało nasze życie.
canva,com
Siostra urodziła zdrową córkę, a ja?
Dziś mija 10 lat od narodzin Bruna i odnajduję się w tej rzeczywistości, którą dał mi los, ale nie jest to łatwe i bardzo często zadaję sobie pytanie, dlaczego akurat spotkało to nas, skoro jesteśmy dobrymi ludźmi i nigdy nikomu nie zrobiliśmy żadnej krzywdy, a jedyne, o czym marzyliśmy, to o zdrowym dziecku.
Powiem szczerze, że tym bardziej rujnuje mnie fakt, że siostrze urodziła się zdrowa córeczka i nie chodzi o to, że ja chciałabym, aby Amelka była chora, tylko dlaczego nasz synek musiał urodzić się z porażeniem mózgowym? Dlaczego to musiało spotkać nas?!
Kinga
