"Mam dość swojej matki. Jak ona może ciągle ograniczać mi kontakt ze znajomymi?! Powód, dla którego to robi jest zaskakujący...

*publikujemy list naszej czytelniczki

Moja mama ciągle ogranicza mi kontakt ze znajomymi

Jest taka powszechna opinia, że 19-latki ciągle tylko piją alkohol, imprezują i spotykają się z chłopakami. Ja nigdy taka nie byłam. Zawsze liczyła się dla mnie nauka i oceny, dlatego byłam uważana w środowisku szkolnym trochę za taką "kujonkę". Z drugiej strony zawsze byłam dość otwarta i lubiłam kontakt z ludźmi, dlatego w końcu znalazłam sobie dwie koleżanki.

Czasem gdzieś mnie zapraszały, ale zazwyczaj odmawiałam. Moja mama zawsze dość sceptycznie podchodziła do pomysłu jakichkolwiek moich wyjść, uważając, że lepiej, żebym się uczyła, zdobywała wiedzę i umiejętności, a na znajomych i tym bardziej chłopaków jeszcze będę miała czas.

W końcu jednak wyprosiłam i mama się zgodziła, żeby, poszła gdzieś ze znajomymi. Było mega fajnie! Świetnie się bawiłam i chociaż wróciłam przed 23:00, zgodnie z tym, co obiecałam, moja mama była bardzo niezadowolona. Stwierdziła, że to ostatni raz, gdy sama gdzieś wychodzę i więcej mi już nie pozwoli. Gdy pytałam ją o powód, nie chciała mi go ujawnić.

Canva

Już wiem, dlaczego mama ogranicza mi kontakt ze znajomymi

Kilka tygodni później zaliczyłam ważny egzamin i koleżanki znów zaproponowały mi, abyśmy gdzieś razem wyszły. Tym razem moja mama od razu powiedziała, że się nie zgadza. Długo się kłóciłyśmy, a ja wiele jej obiecywałam, ale nic to nie dało. Mama powiedziała, że nigdzie nie pójdę.

Teraz ciągle tylko siedzę w domu, uczę się i słucham muzyki. Mam wrażenie, że przez decyzję mojej mamy stracę kontakt z i tak nielicznymi znajomymi, którzy nie będą chcieli się ze mną spotykać, jeśli cały czas będę ich ignorować. Na razie wykręcam się nauką, chorobą i innymi obowiązkami, bo przecież nie powiem, że mi mama nie pozwala....

Ostatnio znowu się pokłóciliśmy i mama wreszcie powiedziała mi, dlaczego ogranicza mi kontakt ze znajomymi. Stwierdziła, że mi ufa i wie, że się nie upiję ani nie pójdę do łóżka z jakimś chłopakiem, ale to nie o to chodzi. Tak naprawdę to rozchodzi się o to, że mama nie chce być przez tyle godzin sama. Kilka lat temu zostawił nas tata i bardzo to przeżyłyśmy.

Bardzo wtedy wspierałyśmy się z mamą i spędzałyśmy dużo czasu. Potem przyszła pandemia i praktycznie w ogóle się nie rozstawałyśmy i jeszcze bardziej zżyłyśmy. Moja mama jest na emeryturze i nie ma żadnych znajomych i przyjaciół. Podejrzewam, że może cierpieć na depresję i dlatego boi się zostawać dłużej sama, bo jakieś złe myśli jej przychodzą do głowy.

Nie mam pojęcia, co zrobić w takiej sytuacji. Szkoda mi zostawiać mamę samą i się bawić.

Ania