Mąż zawsze był wygodny. Nigdy jednak nie sądziłam, że postawi mnie w takiej sytuacji. Od kilku miesięcy już nie pracuje, a teraz trudno mu znaleźć nowe zatrudnienie. Wszystko przez to, że żadna oferta mu nie odpowiada. A ja muszę harować jak wół, żeby utrzymać naszą rodzinę, opłacić raty kredytów czy kupić jedzenie. Już brakuje mi sił!
Mąż stracił pracę kilka miesięcy temu
Daniel to inteligentny człowiek. Skończył studia i zawsze miał pracę. Muszę jednak przyznać, że nigdy nie lubił się przemęczać. Najczęściej skupiał się na tym, żeby znaleźć sobie wygodne zajęcie. Najlepiej byłoby dla niego, gdyby mógł połowę czasu pracy spędzać na przeglądaniu sieci, a nawet patrzeniu w sufit.
Niestety, życie wygląda inaczej, a pracodawcy oczekują od nas konkretnych efektów! Nic zatem dziwnego, że w końcu jego szef go zwolnił, a ten został na lodzie. Myślałam jednak, że szybko się pozbiera i po prostu zahaczy się o jakąkolwiek firmę. Teraz jednak odrzuca wszystkie oferty, jedna po drugiej. Nie widzi w tym niczego złego, a ja urabiam się po pachy, żeby opłacić wszystkie rachunku, raty kredytu czy kupić jedzenie. A on tylko siedzi w domu i ogląda filmy oraz seriale.
canva.com
Wszystko jest na mojej głowie
Dosłownie wszystko jest na mojej głowie. Dobrze rozumiem, że ma trudniejszy czas w swoim życiu, ale on również mógłby zrozumieć mnie. Przecież nie jestem w stanie utrzymywać przez kolejne miesiące czteroosobowej rodziny. Nasze dwie córki mają spore potrzeby. Uczęszczają na płatne zajęcia dodatkowe, które również sporo kosztują. Nie chcę im tego odmawiać, ponieważ to wiele dla nich znaczy. Zasługują na to, żeby miały wszystko to, co najlepsze. Mogą mieć, jeżeli Daniel wróci do pracy. Niech idzie nawet pracować na kasie, gdziekolwiek!
canva.com
On odrzuca każdą ofertę...
Niestety, mąż odrzuca każdą ofertę. Już sama zaczęłam szukać dla niego pracy. Podpytuję znajomych. Mój kolega zaproponował mu naprawdę świetne zatrudnienie. Zarabiałby znacznie więcej, niż wcześniej. Jemu jednak nie pasowało to, że musiałby pracować na dwie zmiany. Dla niego ważne jest to, żeby być w domu po piętnastej. Uważa, że w przeciwnym razie zaniedba relacje rodzinne.
Jakie relacje? Przecież z naszymi córkami w ogóle nie spędza czasu, a ja nie mam nawet chwili na to, żeby z nim porozmawiać, bo cały czas biorę nadgodziny! Bez tego nie ma szans na to, żeby utrzymać dom i wykarmić nas wszystkich. Dlaczego ten człowiek mi to robi? Jak przemówić mu do rozsądku i zmusić go w końcu do podjęcia jakiegokolwiek zatrudnienia?
