"Już dawno ustaliliśmy z mężem, że nie będziemy mieć dzieci. On wyraźnie zadeklarował, że nie nadaje się na ojca. Oboje jesteśmy jednak dorosłymi ludźmi i powinniśmy ponieść konsekwencje naszych czynów. Zaszłam w ciążę, a teraz urodzę. Mąż się na mnie obraził, jego zdaniem, nie byłam wystarczająco ostrożna".
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Mąż nie chce mieć dzieci
Od zawsze z mężem utrzymywaliśmy, że nie chcemy mieć dzieci. Już na początku związku jasno określiliśmy nasze zasady. Myślałam jednak, że kiedyś zmieni zdanie. U mnie tak się stało wraz z biegiem czasu. Oczywiście szanowałam wciąż opinię mojego ukochanego. Nawet pogodziłam się z tym, że nigdy nie zostanę matką. Tak bardzo kocham mojego męża, że dla niego byłam w stanie pójść na tego typu ustępstwo.
Szybko się jednak okazało, że życie weryfikuje nasze plany, a los jest bardzo przewrotny. Można sobie planować, a i tak czas pokazuje swoje. Tak było też w naszym przypadku.
canva.com
Obraził się na mnie, bo zaszłam w ciążę
Pomimo antykoncepcji, okazało się, że zaszłam w ciąże. Skrycie się nawet ucieszyłam, uznałam, że życie zdecydowało za mnie, a ja zrobię wszystko, aby być najlepszą mamą pod słońcem. Kiedy powiedziałam o ciąży mężowi, nie spodziewałam się fajerwerków. Wiedziałam, że się zmartwi, ale na pewno nie spodziewałam się takiej reakcji.
On się na mnie obraził! Powiedział, że to moja wina i powinnam być bardziej uważna, a teraz mamy problem. Ja jasno wyraziłam swoją opinię. Podkreśliłam, że urodzę dziecko i zrobię wszystko, aby było szczęśliwe.
Teraz będę samotną matką?
Mąż nie odzywa się do mnie już od tygodnia. W ogóle nie interesuje się moim stanem zdrowia i szczerze mówiąc, nie wiem, czy kiedyś zmieni swoje zdanie. Może teraz rozmyśla i chce mnie zostawić? Sama nie wiem, jaki ma plan i obawiam się, że zostanę samotną matką. Nie wiem, czy sobie poradzę w tej roli. Przecież to wszystko jest bardzo trudno. Dziś wiem jednak, że najważniejsze jest szczęście mojej małej pociechy. Staram się jak najmniej stresować, a wszystko po to, żeby dziecko było zdrowe.
Smutna Żona
