"Moi rodzice chcą oddać babcię. Nie pozwolę na to"

*Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Moja babcia jest chora

Bardzo kocham moją babcię za to wszystko, co dla mnie robi i robiła. Ja naprawdę mogłam i mogę na nią liczyć we wszystkich trudnych momentach życia. To właśnie babcia mnie wychowuje i tłumaczy mi, co jest dobre, a co złe. To z nią spędzam czas i to ona przez długi czas przygotowywała mi posiłki. Niedawno przeczytałam gdzieś jednak w jakiejś książce, że nie kocha się za coś, tylko kocha się pomimo czegoś.

Ja więc kocham swoją babcię pomimo tego, że jest bardzo chora i z dnia na dzień stan jej zdrowia się pogarsza. Ja nie znam się dokładnie na chorobach, ale widzę, że babcia bierze torbę leków i ma problemy z chodzeniem.

Pamiętam, że jak trzy miesiące temu rozmawiałam z babcią, powiedziała mi, że jest ciężko chora i ma raka. Babcia mi powiedziała, że rak to taka choroba, która atakuje całego człowieka i sprawia, że ten umiera. Przestraszyłam się i zaczęłam płakać. Ja nie chciałam, żeby moja babcia umarła. Potem moja babcia zaczęła się zmieniać. Zaczęła tak głośno oddychać i ciągle leżała i odpoczywała. Często też przyjeżdżało do babci pogotowie i zabierało ją do szpitala. Potem przywozili babcię z powrotem do domu po kilku tygodniach. Za każdym razem, gdy tak się działo, bałam się, że zabiorą babcię na zawsze...

Canva

Nie pozwolę oddać mojej babci

Babcia teraz większość czasu spędza w łóżku. Kiedyś gotowała obiady, ale teraz nie może, bo nie ma siły i mama gotuje. Babcia czasem budzi się w nocy i płacze. To jest dla mnie bardzo straszne, gdy babcia tak bardzo płacze, bo nie chcę, żeby się jej działa krzywda.

Ja często pomagam babci, tak jak ona kiedyś mi pomagała. Trzymam jej chodzik i pomagam dojść do toalety. Przynoszę jej też posiłek. Za każdym razem, gdy tak się dzieje, babcia mi dziękuję i szeroko się uśmiecha. Cieszę się wtedy razem z nią, że mogę jej pomóc i babcia jest szczęśliwa.

Ostatnio moi rodzice rozmawiali o babci. Myśleli, że nie słyszę i że jestem w swoim pokoju. Ja jednak schowałam się za drzwiami i wszystko słyszałam. Ich słowa były straszne.

Moi rodzice podjęli decyzję o tym, że oddadzą babcię do domu starości. Ja nie wiem, co to jest, ale zrozumiałam, że babcia się wyprowadzi i już z nami nie mieszka. Ja się nigdy na to nie zgodzę. Nie chcę, żeby babcia odeszła z naszego domu. Ja wiem, że rodzice chcą oddać babcię, bo nie chcą się nią opiekować. Ja nigdy się nie zgodzę. Jak rodzice oddadzą babcię, ja pójdę razem z nią i będę się nią opiekować.

Tak bardzo kocham moją babcię i chcę, żeby zawsze ze mną była. Nie chcę, żeby rodzice ją oddali.

Alicja