"Rola chrzestnych w życiu dziecka jest kluczowa. Wybrałam moją siostrę, bo wiem, że dla niej również wiara jest ważnym elementem codzienności. Niestety, chyba się pomyliłam. Siostra nie przystąpiła do spowiedzi i na chrzcie Adasia nie miała czystego serca. Myślałam, że się rozpłaczę, gdy nie przystąpiła do komunii..."
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Pochodzę z wierzącej rodziny
Doskonale wiem, jakie jest teraz podejście ludzi do kościoła. Ubolewam nad tym, jakie niektórzy księża wystawiają świadectwo swoją rozpustą i grzechami. Ja jednak znam innych kapłanów. Od dziecka spędzałam masę czasu w kościele i miałam to szczęście, że Bóg stawiał na mojej drodze duchownych z powołania.
Moi rodzice byli bardzo prawymi ludźmi. Bóg był w ich życiu niesamowicie ważny i od dziecka pokazywali mi i mojej siostrze, że życie według dekalogu jest prostsze. Miałam zawsze poczucie, że w mojej rodzinie jest ktoś jeszcze. Poza mamą i tatą, którzy zawsze byli moją podporą, był on, Pan Bóg.
Możecie się z tego śmiać, ale dla mnie to było ważne. Posiadanie wsparcia, które zawsze jest przy Tobie, to wielki skarb. Wiara wiele razy trzymała mnie w pionie. Szczególnie ważna była, gdy odeszli moi rodzice. Świadomość, że poszli do Domu Pana i że czuwają nade mną z góry, pozwoliła mi uporać się z bólem i żałobą.
Canva.com
Siostra nie miała czystego serca na chrzcie mojego synka
Gdy urodziłam pierwszego syna, bardzo zależało mi, żeby ochrzcić go czym prędzej. Chciałam, żeby stał się pełnoprawnym chrześcijaninem. Było dla mnie oczywistym, że chrzestną zostanie moja siostra. Asia wie, jak ważna jest dla mnie wiara. Sakramenty, moim zdaniem, nie są jedynie okazją do zjazdu rodzinnego i masy prezentów.
Chrzestni to tacy drudzy rodzice, którzy w razie potrzeby zajmą się dzieckiem, wychowają go w wierze i będą wsparciem. Zdecydowaliśmy z mężem, że chrzestnym zostanie szwagier, mąż Asi. Ten wybór z jednej strony dawał mi spokój, bo wiadomo, że małżeństwo najlepiej spełni swoją powinność, oczywiście w razie potrzeby, ale czułam też niepokój. Marek był dobrym człowiekiem, ale z kościołem nie do końca mu po drodze. Nawet pokuszę się o komentarz, że skutecznie zniechęca moją siostrę do Boga.
Chrzest Adasia był dla mnie niezwykłym przeżyciem. Niestety wszystko popsuła moja siostra. Asia nie przystąpiła do komunii świętej. Nie chciałam się kłócić, ale powiedziałam jej, jak wielkie rozczarowanie mi sprawiła. Mimo wszystko cieszę się, że Adaś jest bożym dzieckiem. Szkoda tylko, że matka chrzestna, najbliższa osoba nie okazała szacunku i tak nas potraktowała.
Marta, 32 lata
