"Pięć lat temu rozstałam się z ojcem moich dzieci. Obecnie synowie mają 6 i 7 lat, a ja żyję w związku małżeńskim z innym mężczyzną, który jest tatą mojej rocznej córeczki. Mąż traktuje wszystkie dzieci tak samo. Głośno mówi o tym, że synowie są dla niego tak samo ważni, jak córka i zamierza ich adoptować w momencie, gdy ich biologicznemu ojcu zostaną zabrane prawa do dzieci. Jednak teściowa tego nie akceptuje i wręcz nie zaprasza moich synów do swojego domu. Jest mi przykro, a chłopcy też czują się przez to odrzuceni".
"Wszystkie dzieci są równe"
Natalia napisała do nas szczery list, w którym podzieliła się swoją historią. Opowiedziała w nim o sytuacji związanej z jej teściową. Natalia czuje się przez nią poniekąd odtrącona, gdyż ona odtrąca jej dzieci:
Kiedy poznałam Marka, chłopcy mieli 3 i 4 lata. Dość szybko ze sobą zamieszkaliśmy, ale to dlatego, że partner wypełnił pustkę w moim sercu, ale też rozkochał w sobie moich synów.
Początkowo cała rodzina Marka nas akceptowała. Nawet jego mama wydawała się być wyjątkowo miła. Kilka razy zdarzyło się, że zaproponowała opiekę na dziećmi, żebyśmy my mogli spędzić czas sami.
Później zaszłam w ciążę i szybko zorganizowaliśmy ślub. Od tamtego momentu teściowa zaczęła się żalić mojemu już wtedy mężowi, że coraz bardziej nie może patrzeć na moich chłopców. Jakby totalnie jej się odmieniło.
Widziałam, że nie może się doczekać przyjścia na świat naszej córki, ale chłopców zupełnie odsunęła. A oni przecież już zdążyli ją pokochać.
"Mąż traktuje moich synów jak własnych"
Natalia wyznała, że jej mąż wielokrotnie podkreślał, iż jej synowie są dla niego tak samo ważni, jak i ona. Ma żal do teściowej, że nie potrafi zaakceptować ich jako wnuków, zwłaszcza że mąż planuje chłopców zaadoptować:
Między moimi synami a Markiem praktycznie od razu "zaiskrzyło". Chłopcy byli otwarci na nową relację, bo bardzo potrzebowali w życiu jakiegoś męskiego wzorca, a Marek szybko zastąpił im ojca, którego oni tak naprawdę nigdy nie mieli.
Mąż wyznał mi już po pół roku znajomości, że gdy tylko uda nam się odebrać panu tacie prawa do dzieci, to on bardzo chciałby ich zaadoptować. Zwłaszcza że chłopaki i tak wołają na niego TATO.
Ale tak było z całą rodziną Marka. Wszyscy chłopców pokochali. No i teściowa przecież też. Ja naprawdę nie zrozumiem chyba nigdy, co się dla niej zmieniło.
canva.com
"Obecnie chłopcy nie mogą się z nią widywać"
Kiedy Natalia wyznała teściowej, że jest w ciąży, ta praktycznie natychmiast odsunęła się od jej dzieci:
Jeszcze dzień prędzej byłyśmy umówione, że wychodzę z mężem na randkę, a ona zostaje z chłopakami. Zapytała co to za okazja, więc wyznałam, że zaczynam drugi trymestr ciąży i chcę to uczcić. I tak nie byłabym w stanie dłużej tego ukryć, bo brzuszek był coraz większy.
Ucieszyła się tak bardzo, że się rozpłakała.
Ale następnego dnia rano zadzwoniła i powiedziała Markowi wprost, że ona jednak nie chce nam pomóc z chłopcami. Że nie może.
Od tamtego poranka wszystko się zmieniło. Teściowa wręcz zażyczyła sobie, żeby nie przywozić chłopców, bo nie chce ich widywać. Co oczywiście oznaczało też, że ja będę zostawała z nimi w domu, bo byli za mali, aby mogli samodzielnie spędzać tam czas.
Kiedy urodziła się córka, pokochała ją ogromnie. Szybko stała się jej oczkiem w głowie.
Ale chłopców dalej od siebie odsuwa, a gdy pytam, dlaczego tak postępuje, to sama nie potrafi tego racjonalnie wytłumaczyć.
Czy coś kiedyś zmieni się w jej podejściu? Bardzo bym tego chciała, bo zwyczajnie przestaję ją szanować.
Jak myślicie, dlaczego teściowa Natalii tak postępuje? Co sprawiło, że tak bardzo zmieniła nastawienie?
