"Mam dość swojego dziecka. Ciągle krzyczy i płacze. Wstyd mi, ale brakuje mi mojego dawnego życia..."

"Jak zostaję z nim sama - ciągle płaczę"

Szymon to pierwsze dziecko Natalii. Kobieta zupełnie inaczej wyobrażała sobie macierzyństwo:

To wyczekane, wymarzone dziecko. Z mężem bardzo się cieszyliśmy, kiedy dowiedzieliśmy się o ciąży. Teraz jednak mój świat wywrócił się do góry nogami, a ja po prostu nie mam siły opiekować się maleństwem

Natalia nie radzi sobie z dzieckiem:

Kompletnie sobie z nim nie radzę. Szymuś jest bardzo wymagający. Ciągle płacze i chce być na rękach. Ma dopiero kilka tygodni, więc potrzebuje bliskości, jednak to ponad moje siły... Nie wiem o co mu chodzi - chce jeść, spać, przytulać się... Nieustannie tylko płacz i płacz

canva.com

"Czasami mam ochotę go oddać..."

Kobieta wstydzi się swoich myśli:

Czasami myślę o tym, że lepiej byłoby bez niego, a nawet żałuję tego, że go urodziłam. To straszne. Wstydzę się swoich myśli nawet przed moim mężem. Nikomu o tym nie mówiłam, ponieważ boję się reakcji najbliższych. Na pewno powiedzą, że jestem złą matką

Co powinna zrobić Natalia? Może rozmowa z najbliższymi osobami okaże się dla niej zbawienna? Czy może powinna udać się do psychologa?