"Wiedziałam, że z Basi jest trochę księżniczka. Kiedy syn pierwszy raz przyprowadził ją do domu, zachowywała się jak gość. Nawet szklanki po sobie nie wyniosła, nie mówiąc już o jej umyciu. A co to, ksiądz na kolędzie? No nie! Widać było, że panienka z miasta liczy na obsłużenie. Kiedy zamieszkała z moim synusiem wcale nie było lepiej. Po ślubie też. Ale to, jakie ona ma banalne powody, żeby nic nie robić, to już przechodzi ludzkie pojęcie. Chyba zerwała się z choinki"
*publikujemy list czytelniczki
Basia to taka księżniczka
Mówią, że syn wybiera sobie partnerkę podobną pod różnymi względami do jego matki. Ja absolutnie się z tym nie zgadzam. Bartuś zawsze ciągnął do kobiet, które zwyczajnie były leniwe, a do tego każda z nich miała długi język. Tylko ploteczki i obgadywanie innych - to im było w głowach.
A ja jestem robotna. Zawsze się za tę pracę brałam i spokojnie mogę powiedzieć, że jeśli chodzi o tę kwestię, to naprawdę mogę być dla innych przykładem.
Nigdy nie byłam księżniczką. Nie pozwalałam się wyręczać przez mężczyznę w żadnej sytuacji i kompletnie nie rozumiem tych kobiet, które tak postępują.
Ale chyba jeszcze bardziej nie rozumiem tych mężczyzn, którzy wyręczają swoje kobiety. W tym mojego Bartusia. No jak on może tak się dawać wykorzystywać. Przecież ta Basia to kompletna księżniczka.
Wciąż znajduje wymówki
I to tak banalne, że aż żal tego słuchać. Nie umyje naczyń, bo dopiero była na manicure. Tydzień później też nie umyje, bo paznokcie muszą wytrzymać jeszcze kolejny tydzień. O sprzątaniu też więc nie ma mowy.
Nawet ziemniaków nie obierze, bo tu znów problem z paznokciami.
Ale też wciąż marudzi, że boli ją głowa. Albo zwyczajnie ma zły nastrój i nie wstanie.
A co robi mój Bartuś? Biega koło niej. A to herbatkę przyniesie, a to obiadek ugotuje i jeszcze do łóżka poda. Czy to nie powinno być odwrotnie?
W końcu to Basia jest panią domu (nie królową, czy księżniczką, chociaż tak się zachowuje).
Czasami mam ochotę nią ostro potrząsnąć, ale z drugiej strony to nie moje życie. Obserwuję więc wszystko z boku, chociaż aż się we mnie gotuje.
Przykład wzięła od matki?
Tego się nie dowiem, bo ta zostawiła ją, jak Basia miała 10 lat. Wylądowała w domu dziecka. Ale skoro tak się zachowała, to musiało być z tą matką coś nie tak. Zatem może to geny?
Ja to się czasem zastanawiam, czy ona w ogóle kocha mojego Bartusia, czy jej po prostu pasuje, że chłopak koło niej skacze, a ona może głównie leżeć i pachnieć.
On to by w ogień za nią wskoczył. A niechby ktoś tylko coś złego na nią powiedział, to pewnie by podrapał. Tu akurat jestem z niego dumna, że tak potrafi bronić swojej kobiety.
Tylko trochę mi go żal, bo w tym całym uczuciu się nieco pogubił i naprawdę daje się wykorzystywać. Niech jednak chłopak uczy się na własnych błędach. A jak już zrozumie, w co tak naprawdę wdepnął, wtedy będę go wspierać. Kto wie.. może to jednak nie ostatnia moja synowa? Tego sobie życzę. I oby kolejna była lepsza!
Zofia
Przeczytaj także
"Synowi tylko w głowie podróże. A gdzie rodzina?"
"Mój mądry syn prowadzi się ze sprzątaczką. Na wieść o ślubie, uknułam chytry plan"
"Chcieliśmy oszczędzić na weselu, więc przenocowaliśmy naszych gości w takim miejscu. Mina teściowej bezcenna!"