"Odkąd umarł tata, mama prawie przestała jeść. Zawsze twierdzi, że jest zabiegana, nie miała czasu, albo akurat nie była głodna. Niestety w efekcie jest teraz cieniem samej siebie. W ciągu zaledwie roku schudła już 15 kg! Nie wiem, jak ją zachęcić do jedzenia. Mieszkam kilkadziesiąt kilometrów dalej i nie jestem w stanie jej cały czas kontrolować!"
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Moja mama prawie nic nie je po śmierci taty
Moi rodzice byli ze sobą mocna zżyci, niemal jak jeden organizm. Gdy tata chorował, mama rzucała wszystko, by mu pomóc i na odwrót. Niestety wszystko zmieniło się w zeszłym roku. Dopadła nas wtedy straszna tragedia, tata zmarł nagle na zawał serca.
Od tych wydarzeń minął już rok, a mama stała się cieniem samej siebie. Co prawda mama wciąż pracuje i przynajmniej ma pretekst, by wychodzić z domu, ale często nie chce jej się zjeść śniadania. W pracy też prawie nic je, bo twierdzi, że nie jest głodna.
Wypadałoby, żeby przynajmniej po powrocie do domu zjadła ciepły posiłek, ale ona też nie ma apetytu. W efekcie mama schudła już ok. 15 kg w zaledwie rok!
Niestety nie mieszkam w domu rodzinnym, w dodatku mieszkam kilkadziesiąt kilometrów dalej w dużym mieście, przyjeżdżam do niej tylko na weekendy, a to i tak nie zawsze i nie jestem w stanie kontrolować mojej mamy i sprawdzać, czy coś zjadła!
Gdy pytam ją, czy coś dziś jadła, niemal zawsze odpowiada mi, że nie miała apetytu. W efekcie zdarzają się dni, że mama prawie nic nie je.
Z zewnątrz mama dostaje komplementy od ludzi, którzy dawno jej nie widzieli, że świetnie wygląda i, że tak schudła! Niestety ludzie nie wiedzą, co się za tym kryje. Mama nie schudła dzięki zdrowemu odżywianiu i ćwiczeniom, ale po prostu przez niejedzenie. Nie muszę chyba mówić, jak to mogło odbić się na jej zdrowiu.
Canva.com
Nie wiem, co robić
Jestem zdruzgotana tym, jak w tak krótkim czasie moja mama się zmieniła. Ona po prostu gaśnie w oczach z dnia na dzień! Teraz jeszcze pracuje, ale po pracy wraca do pustego domu. Niedługo przejdzie na emeryturę i aż strach mnie oblatuje, gdy myślę, co będzie wtedy! Nie mam pojęcia, co może sprawić, by zechciało jej się pomyśleć o sobie.
Gdy byłam dzieckiem, ona była zupełnie inna! Mama była wręcz nadopiekuńcza! Pamiętam, jak się wściekałam, gdy miałam już 8 lat, a ona wciąż pomagała mi się ubrać! Twierdziła, że zrobi to szybciej i lepiej niż ja, a jak się wściekałam, że mnie ogranicza!
A teraz jakby uleciały z niej wszystkie siły. Nie mogę uwierzyć, że tak diametralnie się zmieniła.
Nie mam pojęcia, co robić i jak zachęcić ją do jedzenia. Przecież nie mogę jej ciągle kontrolować i przepytywać, czy coś zjadła, bo ja też mam swoje życie i swoje obowiązki...
Może gdyby znalazła jakiegoś kawalera, to zechciałoby się jej żyć i co za tym idzie jeść... Ale to z kolei wiązałoby się z innymi zagrożeniami...
