"Jedną błędną decyzją zniszczyłam życie mojej córce. Czy ona kiedyś mi wybaczy?"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

To miało być coś więcej, niż letni romans

W ostatnie lato przed maturą rodzice pozwolili mi pojechać na wakacje na Mazury, do mojej kuzynki Ewy. To miało być moje ostatnie lato, pełne beztroski i wolności, bo później rodzice oczekiwali ode mnie podjęcia pracy w ich firmie i wdrożenie się w obowiązki. Właśnie dlatego tak bardzo się cieszyłam, że będę mogła spędzić trochę wolnego czasu z moją kuzynką, z którą widywałam się rzadko przez dzielącą nas dużą odległość.

Już w pierwszym tygodniu poznałam młodego przystojnego chłopaka, który i on zwrócił na mnie uwagę. Stało się to przy pobliskim sklepie, do którego poszłam po zakupy. Wtedy krótko ze sobą rozmawialiśmy i wymieniliśmy się numerami telefonów. Kiedy dowiedział się, że przyjechałam w odwiedziny do Ewki, poprosił bym nic jej i jej rodzinie nie mówiła. Tłumaczył, że miał mały nieistotny konflikt z jej rodziną i nie chce niepotrzebnych spięć.

Już to powinno dać mi do myślenia. Nie dało...
Canva

Mój ukochany okazał się księdzem

Kiedy więc zaczęłam się z Przemkiem spotykać, bo właśnie tak miał na imię mój ukochany, nie powiedziałam o tym nikomu. Z domu ciotki wymykałam się potajemnie, a kuzynce ściemniałam, gdy wychodziłam lub robiłam to nocą. Te kilka tygodni było pięknych, ale szybko się skończyły. Wróciłam więc do domu załamana, że i mój związek także się zakończył.

W listopadzie odkryłam, że jestem w ciąży. To był dla mnie szok, ale też wiedziałam, że nie zabezpieczaliśmy się. Kiedy więc zadzwoniłam do mojego chłopaka, by mu o tym powiedzieć, odebrał dopiero po kilku próbach kontaktu. Jego reakcja mnie zaskoczyła. Okazało się, że on nie interesuje się mną, dzieckiem i ma gdzieś, co się z nami stanie.

Jak mi w końcu wyznał, jest księdzem, a wtedy przebywał na urlopie przymusowym, dlatego nie mogłam nikomu o tym powiedzieć. Ludzie z okolicy dokładnie wiedzieli, kim był, a ja nie. Kiedy moi rodzice dowiedzieli się, co się stało, w domu rozpętało się piekło. Jednak później zapewnili mnie o ich wsparciu i pomocy. Udało się też ustalić dokładny adres pobytu i pełne dane, bo ja miałam tylko imię i jego nieaktualny już numer telefonu.

W końcu po wielu przykrych rozmowach udało się zobowiązać go do alimentów, ale dziecka uznać nie chciał. Tak więc teraz, po 15 latach, po tych wydarzeniach, sama wychowuję córkę pośród plotek i przykrych komentarzy. Wiem, że córka ma mi za złe, że jest córką księdza, gdyż wreszcie musiałam jej o tym powiedzieć. Czy ona mi kiedyś wybaczy?

Danuta