"Założyłam dłuższe kozaki na groby. Moja córka zmieszała mnie z błotem, orzekając, że w moim wieku nie wypada"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu. 

Jestem kobietą z klasą

Choć jestem już sporo po sześćdziesiątce, wciąż jestem elegancką kobietą z klasą. Uwielbiam ładnie wyglądać, pomimo że nie mam już właściwie dla kogo, bo mój ukochany mąż odszedł cztery lata temu. Pozostała mi tylko nasza córka, jedynaczka.

Patrycja mieszka w Krakowie i od roku w ogóle mnie nie odwiedza. Wszystko przez to, że zadałam jej kiedyś niewygodne pytanie. Broń Boże, nie miałam niczego złego na myśli. Po prostu myślałam, że jako matce wypada mi spytać o to, dlaczego z mężem nie starają się o dzieci. Przecież nie jestem dla niej obcą kobietą. Zrobiłam to bardzo dyskretnie, gdy byłyśmy same, ale i tak ją to uraziło. Dodatkowo, jak płachta na byka, zadziałały na nią moje słowa:

W twoim wieku wypadałoby już zastanowić się nad powiększeniem rozdziny.

Tak czy inaczej, Pati się na mnie śmiertelnie obraziła i podjęła decyzję o zerwaniu kontaktu. Nawet kiedy dzwonię do niej, jest tak oschła, że rozmowa w ogóle się nie klei. Domyślałam się, że jak co roku przyjedzie na grób ojca, ale nie wiedziałam, o której godzinie.

Canva

W moim wieku nic nie wypada

Zupełnym przypadkiem spotkałam ją na cmentarzu. Bardzo się ucieszyłam na jej widok, bo mocno się za nią stęskniłam. Postanowiłam zaprosić ją do siebie na kawę lub herbatę, ale w odpowiedzi usłyszałam jedynie:

Mamo, jak ty wyglądasz?! Dlaczego masz na sobie takie długie kozaki?! Przecież w twoim wieku nie wypada takich nosić!

Fakt faktem, założyłam dłuższe, skórzane kozaki, do których dopasowałam piękną garsonkę, którą uwielbiał mój świętej pamięci mąż. Wcale nie wyglądałam wyzywająco, ani nieodpowiednio do swojego wieku.

Bardzo mi przykro, że moja rodzona córka zmieszała mnie z błotem i to w dodatku przy ludziach. Poczułam się z tym naprawdę źle. Czuję, że jej przykre słowa były zemstą za moje pytanie o dzieci, które zadałam jej jakiś rok temu. Tyle razy jej tłumaczyłam, że nie miałam złych zamiarów! Jestem zrozpaczona, że można w taki sposób potraktować własną matkę.

Gienia, 68 l.