"Mam 33 lata i nigdy nie byłam w poważnym związku. Owszem, miałam wiele przelotnych znajomości, ale nic na stałe. W sumie to nie wiem, jaki jest tego powód. Jestem ładna, zgrabna, mądra, mam dobrą pracę i własne mieszkanie. Co gorsza, wszystkie moje koleżanki, nawet te brzydkie, mają już facetów. Czy oni się mnie po prostu boją?!"
*Publikujemy list naszej Czytelniczki
Piękna i samotna
Mam na imię Żaneta i skończyłam w tym roku 33 lata. Uważam się za bardzo atrakcyjną kobietę, jak na swój wiek. Regularnie ćwiczę, chodzę do fryzjera, kosmetyczki i manikiurzystki. Na kosmetyki i ubrania wydaję fortunę. Bo mogę! Mam świetnie płatną pracę, dzięki której mogłam wziąć kredyt na moje własne mieszkanko. Stwierdziłam, że zaczekam na mojego księcia z bajki do trzydziestki, a jeśli się nie zjawi, to sama sobie kupię mieszkanie. Tak też zrobiłam.
Osobiście wydaje mi się, że niczego mi nie brakuje. Mam urodę, pieniądze i dobrą pracę. Jestem niezależna i zabawna. Mimo to od wielu lat jakoś nie mogę się zakochać, ani znaleźć nikogo na dłużej. Chociaż nie jestem fanką internetowych znajomości, już byłam na tyle zdesperowana, że założyłam sobie konto na kilku aplikacjach.
Owszem, odzew był ogromny. Wypisywali do mnie różni faceci, non stop. Przeglądałam ich profile i odrzucałam tych, którzy mi się nie podobali, albo mieli niższy status społeczny od mojego. Nawet czasami rozmowa się kleiła, kilka razy doszło do spotkania. Był też seks. Przyznam, że raz chyba się nawet zadurzyłam w jednym facecie. Spotkał się ze mną jeszcze dwa razy, a potem wszędzie mnie zablokował. Świnia. Po tym już nigdy nie skorzystałam z aplikacji. Usunęłam wszystkie konta w portalach randkowych i liczyłam na łut szczęścia. A ten nie nadchodził.
Canva
Gdzie jest przyczyna?
Najgorsze było to, że jak odwiedzałam rodziców, to musiałam ciągle im odpowiadać na pytania, czemu ciągle nikogo nie mam. Sama wciąż zadawałam sobie to pytanie: jak to możliwe? Przecież prawie wszystkie moje koleżanki już kogoś mają: albo narzeczonego, albo męża, albo już nawet dzieci. Dobijało mnie to, bo żadna nawet nie sięgała mi do pięt. Nie były tak wykształcone jak ja, nie miały takiej dobrej pracy. Niektóre były wręcz brzydkie i grube, a też znalazły sobie faceta. A ja nikogo.
Dlatego postanowiłam napisać ten list. Aby czegoś się o sobie dowiedzieć. Dlaczego tak jest, że jedni mają szczęście w miłości, a inni w ogóle? Jak kogoś poznać i zostać z nim na dłużej? Czy może jestem za ładna i faceci się mnie boją? Tylko takie wytłumaczenie przychodzi mi do głowy. Mężczyźni boją się w końcu niezależnych kobiet, już wielokrotnie było to udowodnione. Ale ja nie potrafię na dłuższą metę zgrywać sierotki Marysi.
Samotna Żaneta
