"Żona nagle przestała być wobec mnie czuła. Oniemiałem, gdy odkryłem dlaczego!"

*publikujemy list od czytelnika

Bardzo kocham żonę

Pokochałem ją od naszego pierwszego spotkania, które moim zdaniem nie było przypadkiem. Spóźniłem się wtedy na pociąg i czekałem na peronie na kolejny. Gdy w pośpiechu do niego wsiadałem, wypadł mi z plecaka portfel. Ona to zauważyła i mnie zaczepiła.

Usiedliśmy później obok siebie i przegadaliśmy calutką drogę. Ja już wtedy wiedziałem, że to będzie moja żona i faktycznie tak się stało zaledwie dwa lata później.

Zawsze był między nami ogień. Znajomi nie tyle się temu dziwili, co zazdrościli nam tak intymnej relacji. Ale my byliśmy blisko nie tylko fizycznie, ale również emocjonalnie i to była prawdziwa magia.

Byłem przekonany, że to nigdy się nie skończy. Nie wygaśnie. Ale w ostatnim czasie boleśnie się rozczarowałem.

Żona nagle przestała okazywać mi czułość

To stało się z dnia na dzień. Choć zacząłem to łączyć z pewnymi wydarzeniami. Ostatnio często spotykaliśmy się z przyjaciółmi. Odwiedzał nas też mój bliski znajomy z mojej pracy, z którym żona praktycznie od razu złapała kontakt.

Wiedziałem, że rozmawiają też pomiędzy naszymi domówkami, bo ona nigdy tego przede mną nie ukrywała. Kilka razy nawet czytała mi, co Mateusz do niej pisze, ale nie zagłębiałem się w szczegóły mimo tego, że pojawiła się u mnie jakaś delikatna zazdrość.

Chciałem, żeby żona miała pewność, że jej ufam. Zresztą nie miałem powodu, żeby było inaczej, bo ona nigdy nie odstawiła mi żadnego numeru.

Ale z dnia na dzień przestała okazywać mi czułość. Kładła się spać w nogach i godzinami rozmawiała przez komunikator. Wiem, że często również z moim kolegą, czasem zajrzałem jej przez ramię. Nie rozumiałem, co się dzieje.

canva,com

Oniemiałem, gdy odkryłem, dlaczego się odsunęła

Gdy odmówiła mi któryś raz z kolei, stwierdziłem, że naprawdę jest coś na rzeczy. Przecież ona ma tak ognisty temperament, że nie ma opcji, żeby radziła sobie sama.

Musiała kogoś mieć!

A ja wiedziałem, że mogę to sprawdzić, jedynie przeglądając jej korespondencję.

Nigdy wcześniej tego nie robiłem, ale tym razem poczekałem, aż zasnęła i zszedłem z jej telefonem do salonu.

To z Mateuszem najczęściej rozmawiała i już miałem ochotę dać mu popalić, nie czytając nawet ich dialogów.

Cieszę się jednak, że przeczytałem, bo okazało się, że moja żona po prostu weszła w okres menopauzy. Dla mnie będzie wiecznie młoda  kompletnie nie spodziewałem się, że to może o to chodzić. Mateusz za to okazał się dla niej bardzo wspierający, a o mnie naprawdę mówił jak o przyjacielu.

Zamierzam porozmawiać z żoną o tej sytuacji i chyba przyznam się, że grzebałem jej w telefonie. Mam nadzieję, że znów to ja będę dla niej podporą i wsparciem. Powinna wiedzieć, że nie musi się wstydzić mi o tym mówić.

Zbigniew