"Teściowa robi mi na złość i ciągle dzwoni do mojego męża. Już mam jej dość!"

Moja teściowa jest strasznie złośliwa

Teściowa jest po prostu złośliwa. Dobrze wie, gdzie znajdują się moje czułe punkty, ponieważ jest bardzo inteligentną kobietą. Niejednokrotnie się o tym przekonałam. Wiele razy mi się przyglądała. Obserwuje moje reakcje, a następnie wykorzystuje to w swojej grze. A ja nie mam czasu na te chore gierki. Chciałabym po prostu normalnie żyć i funkcjonować. Przede wszystkim zależy mi na szczęściu rodziny, a moje dzieci potrzebują ojca!

A kiedy Marcel wraca z pracy, zamiast z nami porozmawiać czy pobawić się z dziećmi, on woli porozmawiać ze swoją mamusią. To mnie doprowadza do szaleństwa! Mam wrażenie, że ta kobieta non stop robi mi na złość. Zwłaszcza, że wielokrotnie powtarzałam jej, że nienawidzę, kiedy mąż rozmawia przez telefon w domu.

canva.com

Cały czas wydzwania do mojego męża

Teściowa nic sobie nie robi z moich słów. Tak naprawdę po tej rozmowie zaczęła dzwonić do Marcela jeszcze częściej. Zawsze znajdzie pretekst do tego, żeby porozmawiać z nim nawet kilka razy dziennie. On oczywiście zawsze od niej odbiera, w końcu to jego ukochana mamusia, która jest dla niego najważniejsza.

Rozmawiają o pogodzie, serialach, książkach, polityce, a nawet cenach żółtego sera. Teściowa nie ma co robić, więc codziennie lata po sklepach i znajduje coś w promocji. Spieszy z telefonem do mojego męża, żeby mu o tym powiedzieć! Jakby ta informacja była dla niego niezbędna... Przecież on nigdy nie robi zakupów!

canva.com

Mogę coś z tym zrobić?

Już próbowałam rozmawiać z moim mężem na ten temat. Poprosiłam go, żeby po godzinie szesnastej wyłączał telefon i po prostu nie odbierał połączeń od nikogo. On jednak upiera się, że mamusia będzie czuła się samotna, bo siedzi cały czas w domu i nie ma się do kogo odezwać.

A mnie aż skręca w środku, bo te ich rozmowy trwają naprawdę długo! Mąż jest dla niej zawsze miły i uprzejmy. Odbiera od niej telefony nawet wtedy, kiedy jest w trakcie zabawy ze swoimi dziećmi. Czy to jeszcze mieści się w granicach rozsądku? Przecież na tym cierpią nasze pociechy! Jak mogę to zakończyć?