"Jeśli chłopak nie oświadczy mi się w te święta, zrywa z nim definitywnie. Dwa lata bez pierścionka?! To jakiś żart!"

"Kiedy on mi się w końcu oświadczy?"

Nie tylko nie czuję tego, że jestem dla niego ważna, ale czasem odnoszę wrażenie, że po prostu jestem bo jestem, a gdyby trafiła mu się jakaś lepsza okazja, to po prostu by mnie zostawił i zaczął nowe życie. Dwa lata to stosunkowo dużo moim zdaniem, aby móc już ocenić czy na kimś komuś zależy, czy też nie, czy chciałoby się spędzić z taką osobą życie, czy po prostu szukać czegoś nowego.

Wszystkie inne moje koleżanki są już zaręczone i nawet jedna po pół roku od rozpoczęcia związku, a ja mam czekać jeszcze kolejne 2 lata zanim książę zorientuje się, że wypadałoby dać swojej dziewczynie pierścionek? Od roku mieszkamy razem i na początku gdy zamieszkaliśmy w moim mieszkaniu, mówił, że będziemy już na zawsze razem, ale coś mi się wydaje, że jego plany się zmieniają, bo coraz rzadziej mówi o tym, że będziemy brać ślub lub nie planuje ze mną nawet wspólnych wakacji.

canva.com

"Ile jeszcze mam czekać na pierścionek zaręczynowy?"

Postanowiłam, że jeśli do końca tego roku, a uściślając do świąt Bożego Narodzenia, nie zaręczy się ze mną i nie będzie chciał mi się oświadczyć, to po prostu się rozstaniemy, bo nie wyobrażam sobie, że mam czekać kolejne miesiące na to aż Tomek zechce zrobić kolejny krok. Jestem przekonana, że on nie spodziewa się tego, że ja w taki sposób podejdę do sprawy, bo zawsze byłam cicha i nawet się nie kłóciłam, ale teraz czara gorczy się przelała i mam po prostu już dość tego, jak on mnie traktuje.

Wszystkie moje koleżanki popierają mój pomysł i uważają, że i tak długo wytrzymałam bez pierścionka, bo przecież mam 29 lat i powinnam już dawno być zaręczona. I to też nie jest tak, że Tomek nie wie, że ja tego pragnę, bo wielokrotnie pokazywałam mu pierścionki, które mi się podobają wspominałam o tym, gdzie chciałabym wziąć ślub, ile mieć dzieci, więc zdaję sobie sprawę z tego, że mam wobec niego poważne zamiary i na pewno domyślał się, że chciałabym się ustatkować. Czy ja aż tak dużo wymagam? Czy naprawdę nie zasługuję na miłość?