-
Gość odsłony: 2313
Niebieskie migdały
Pomóżcie odchamić się koleżance po politechnice ;)
Poszukuję wiersza z tematem/tytułem/występowaniem w treści hasła "niebieskie migdały".
Znalazłam jeden wiersz ks. Twardowskiego i cały tomik Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, ale to tylko tytuł wydania, wiersza takiego brak.
Ma być słodkopierdząco, bo to na ślubną dedykację...
Malalu napisał(a):Ja szukałam jedynie w internecie. Znalazłam to co wyżej - nie bardzo jednak pasuje to do ślubu. Był jeszcze tekst piosenki Ireny Santor "opowiadaj mi bajkę", nie wkleiłam bo to raczej pasuję na kołysankę niż na dedykację.
A dzięki, niezłe to jest, jak się wytnie dłużyzny ;)
Równoległe linie - Jan Brzechwa
Kocham cię
z lęku przed samotnością.
Patrzę w twoje oczy,
dotykam twoich rąk,
wsłuchuję się w twój oddech.
Jesteśmy razem,
ale myślimy o niebieskich migdałach.
Każde z nas
myśli o własnych niebieskich migdałach.
Wymijamy się w drzwiach
jak dwie równoległe linie,
które przetną się w nieskończoności.
Żyjemy obok siebie
na dwóch odrębnych orbitach.
Siadamy razem do stołu,
jemy zupę,
ale myślimy o niebieskich migdałach.
Każde z nas
myśli o własnych niebieskich migdałach.
Patrzę w twoje oczy,
lecz ich nie widzę.
Dotykam twoich rąk,
lecz ich nie czuję.
Zdaje mi się, że myślę,
zdaje mi się, że fruwam,
ale jestem jak mikrob
zasklepiony w swojej
małej
kropelce wody.
Twój świat
zamknięty jest w innej
małej kropelce wody.
Krążymy obok siebie -
drobnoustroje
wielkiego,
niezrozumiałego
wszechświata.
Kocham cię
z lęku przed samotnością.
Jesteś mi niezbędna,
jesteś mi potrzebna,
abyś od czasu do czasu
wymawiała
bezmyślnie
moje imię.
Migdały są :) - ale reszta ;/ - nie wiem czy się nadaje....
Nabla napisał(a):leyla napisał(a):- potknąć się - i już nie być.
Ni ch*a się umieranie na ślub nie nadaje ;)
Coz poradze, ze Jasnorzewska taka radosna tworczosc uprawiala...? ;)
leyla napisał(a):- potknąć się - i już nie być.
Ni ch*a się umieranie na ślub nie nadaje ;)
Jesli chodzi o wiersz Jasnorzewskiej, to to ten chyba ;)
Autor : Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
Tytul : Sen - Niebieskie migdały (1922)
Iść przez sen ku tobie,
w twe słodkie ręce obie...
przez pola długie ogromnie,
sadzone w rzędy doniczek...
samych niebieskich konwalii
i szafirowych goryczek...
...przejść przez jezioro nieduże,
zrobione z drewnianej balii...
i trochę nieprzytomnie
iść dalej przez bór ciemny, w którym kwitną róże,
lecz w którym się nie pali ani jedna świeca...
gdzie straszy stary niedźwiedź dziecinny zza pieca,
dziś przerobiony na kota...
I widzieć w oddali już twoją psią budę
z kryształu, blachy i złota...
przedrzeć się z trudem poprzez dziwną grudę...
i jeszcze ten rów przebyć...
- potknąć się - i już nie być.
Podobne tematy