"Przez lata byłam wyrozumiała dla mojej teściowej. Starałam się zrozumieć to, że zawsze faworyzuje swojego drugiego syna. Ostatnio jednak przeszła samą sobie. Oznajmiła, że się do nas przeprowadzi, a swoje mieszkanie odda Kamilowi, bo on musi się w końcu ustatkować. To jakiś żart?"
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Teściowa chce z nami zamieszkać
Moja teściowa ostatnio przechodzi samą siebie. Wymyśliła, że zamieszka z nami, a swoje mieszkanie odda drugiemu synowi! To jest nie do pomyślenia. Odkąd pamiętam było tak, że mamuśka faworyzowała swojego drugiego syna. To jemu zawsze kupowała najlepsze prezenty, a my schodziliśmy na dalszy plan. Było mi szkoda męża, bo on bardzo jest za swoją mamą, stara się, żeby zawsze była zadowolona. Odwiedza ją, często do niej dzwoni. My zawsze robiliśmy święta w naszym domu i rodzina męża była u nas mile widziana. Jak teraz się nam odwdzięczają? To prawda, że mamy duży dom, ale to nie oznacza, że teściowa ma z nami mieszkać! Przecież mamy dzieci, potrzebujemy swobody.
canva.com
Kamil to nieudacznik
Mama męża jest na emeryturze, ale świetnie radzi sobie sama, wcale nie potrzebuje opieki. Wciąż mieszka u niej Kamil, czyli jej młodszy syn. Chłopak ma trzydzieści lat, a ledwo wiąże koniec z końcem. Trudno mu znaleźć pracę, zawsze są to jakieś dorywcze zajęcia. Teraz teściowa stwierdziła, że będzie lepiej, jeżeli odda mu mieszkanie, a ona przeprowadzi się do nas. Uznała, że dzięki temu Kamil znajdzie sobie w końcu narzeczoną i będzie z nią szczęśliwie żył. To jakiś żart? Nas oczywiście nikt nie zapytał o zdanie. Teściowa to oznajmiła i powiedziała, że planuje przeprowadzkę w ciągu miesiąca. Jestem w szoku!
Mąż nie powinien jej ulegać
Mój mąż nie wiedział, co ma powiedzieć, kiedy to usłyszał. Wcale się mu nie dziwię. Sama byłam zdezorientowana, ale czekałam na jego reakcję. Liczyłam na to, że od razu jej odmówi, że powie, że to wykluczone, bo ma własne mieszkanie i przecież może tam mieszkać.
Okazuje się jednak, że dla mojego męża ważniejsze jest szczęście jego mamy. Zaczął mówić o tym, że w sumie to ją rozumie, bo Kamil od dawna nie może sobie ułożyć życia, że może to będzie właściwy sposób na to, aby w końcu stanął na nogi. Na pewno tak nie będzie. Nie wiem, co teraz zrobić, żeby się jakoś wyplątać z tego chorego układu.
Wkurzona Synowa
