"Dałam mojej sukni ślubnej drugie życie, a mąż się na mnie obraził. Tego się nie spodziewałam"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Ślub był spełnieniem moich marzeń

Już jako mała dziewczynka marzyłam o księciu z bajki. No to się doczekałam! Piotruś, nie dość, że wygląda jak prawdziwy książę, to w dodatku może pochwalić się nienagannymi manierami. Wszystko w nim jest takie idealne, że aż ciężko uwierzyć, że nie ma żadnego haczyka. Kiedy po trzech latach udanego związku postanowił mi się oświadczyć, nie mogło być inaczej. Cała w skowronkach odliczałam dni do naszego ślubu.

To było dla mnie bardzo ważne wydarzenie. W końcu mogłam wyjść za mojego ukochanego i spełnić kolejne marzenie z dzieciństwa, zakładając białą suknię. Była bardzo niewygodna, ale wyglądała dokładnie tak, jak w moich najskrytszych snach. Perfekcyjnie dopasowany gorset, odrobina połyskujących cekinów i ciężka konstrukcja umieszczona na kole, która prezentowała się wprost obłędnie.

Nieskromnie przyznam, że wyglądałam cudownie. Jak prawdziwa księżniczka! Kiedy doszła do tego fryzura i makijaż, ciężko mi było uwierzyć, że ja — zwykła, szara myszka — mogę wprawiać w zachwyt. Gdy Piotr zobaczył mnie w białej sukni, widziałam, że aż mu się łezka w oku zakręciła. Wcale mnie to nie zaskoczyło! Przez cały wieczór zbierałam komplementy zarówno od męża, jak i od gości. Zachwytom nie było końca.

Canva

Postanowiłam, że dam drugie życie mojej sukni ślubnej

Jesteśmy już po ślubie 6 lat. Moja piękna, biała suknia tylko kurzyła się w szafie, więc pewnego dnia postanowiłam, że dam jej drugie życie. Wiem, że nie należała do najtańszych, a dla mnie była wprost bezcenna, ale chciałam zrobić dobry uczynek.

Nie spodziewałam się jednak, że mój mąż się na mnie obrazi za coś takiego. Od kilku dni w ogóle nie chce ze mną rozmawiać. Powiedział tylko, że jest bardzo rozczarowany moim zachowaniem. A ja przecież nie zrobiłam niczego złego!

Nasza córeczka miała w przedszkolu bal przebierańców i bardzo chciała przebrać się za Elsę z Krainy Lodu. Naprawdę jej na tym zależało. Pech chciał, że wszystkie kostiumy w tym stylu były już zarezerwowane w jedynej wypożyczalni w naszym mieście, sklepy świeciły pustkami, a zamówienie złożone przez Internet nie zdążyłoby już dojść. Postanowiłam, że obetnę trochę mojej sukni, pofarbuję ją na niebiesko i przyszyję do body mojej córeczki. Mój mąż jest wściekły. Jak mu wytłumaczyć, że nie ma się o co gniewać? Pomocy!

Mariola