"Nie wyobrażam sobie, żeby moja księżniczka była jedyną dziewczynką w klasie, która nie ma jeszcze przekłutych uszu! Wszystkie jej koleżanki noszą już kolczyki. Najgorsze jest to, że niebawem Jagoda przyjmuje pierwszą komunię świętą... Tak bardzo chciałam, żeby w tym dniu wyglądała pięknie... A ona zbuntowała się i nawet nie chce słyszeć o wizycie u kosmetyczki. Chyba spalę się ze wstydu przed rodziną... U nas rodzinną tradycją jest, że dziewczynki na pierwszą komunię noszą już prawdziwe kolczyki. Jak mam ją przekonać?"
*Publikujemy list od czytelniczki.
Zawsze pragnęłam mieć córkę
Od zawsze wiedziałam, że chcę mieć córeczkę. Już w ciąży, gdy tylko na badaniu USG poznaliśmy płeć dziecka, szalałam z radości, że będę mogła kupować jej piękne sukienki, buciki, urządzić na różowo pokój... Oczywiście, z narodzin chłopca też bym się cieszyła, ale dziewczynka to było spełnienie moich marzeń. Może dlatego, że sama miałam tylko starszych braci, którzy narzucali mi swoje zdanie... W naszym szaro-niebieskim pokoju pełno było autek i innych motoryzacyjnych zabawek, bracia mazali po ścianach i szarpali moje lalki, wtrącali je do więzienia albo żądali okupu. Przez całe dzieciństwo brakowało mi całej tej dziewczęcej, cukierkowej oprawy, sukienek, ozdób do włosów... Mama miała przy nas zbyt dużo zajęć, żeby to zauważyć.
Poszłam do komunii w sukni ślubnej po ciotce
Pamiętam też swoją pierwszą komunię świętą. Byłam wtedy ubrana w starszą niż ja suknię ślubną po mojej ciotce, taki kicz z lat 80., sztywne falbany na żyłkach i ozdobne kulki styropianu przyklejone do rękawów. Szaleństwo! Mama tylko ją skróciła i sprytnie zwęziła. Wtedy ta suknia obłędnie mi się podobała, nie to, co teraz te proste, gładkie szaty komunijne. Czułam się jak panna młoda idąca do ślubu, z lokami zakręconymi na wałki na całą noc przed komunią. Kolczyki musiałam mieć obowiązkowo, nikt mnie nawet nie pytał, bo było to zupełnie oczywiste, że dziewczynka na swoją pierwszą komunię ma przekłuwane uszy - i tyle. Koniec tematu, nie do dyskusji.
CANVA
Cała rodzina przyjdzie na uroczystość, a ta stroi fochy
A teraz moja Jagódka tak mi się odwdzięcza za dbanie o to, żeby niczego jej nie brakowało. Do szkoły ubiera się byle jak i najchętniej chodziłaby cały dzień potargana. Jakoś to przełknęłam, codziennie pilnuję, żeby zakładała czyste buty i wyprasowane ubranie, a nie wyciągała jakieś wymięte z dna szafy.
Ale najgorsze jest to, że za trzy tygodnie Jagoda przystępuje do komunii świętej... Do kościoła i na uroczystość w restauracji zaprosiliśmy całą rodzinę: ciotki, wujków, babcie... Wszyscy przyjadą podziwiać naszą małą gwiazdę, będzie sesja zdjęciowa, która ma być pamiątką na całe życie. A ona zaczyna pokazywać fochy.
Jak mam ją przekonać, żeby poszła na zabieg?
Strój już uszykowany, a Jagódka nagle zaczęła marudzić! Mimo że temat miałyśmy już dawno obgadany, a wizytę u kosmetyczki zarezerwowaną... To już ostatni dzwonek, żeby uszy zdążyły się zagoić przed uroczystością. Nawet nie myślałam, że to może być problem... dla mnie to oczywistość. A tu na dwa dni przed zabiegiem Jagoda zbuntowała się i powiedziała, że ona nie chce. Nie i już. Nie będzie chodzić w kolczykach. Nie ma na to ochoty. Jak ciotki i koleżanki chcą, to niech se chodzą. Jak to?! Pokłóciłyśmy się tylko, bo uparła się jak osioł, żadne argumenty nie docierały.
Całą noc nie mogłam zasnąć... Jak ja się pokażę przed rodziną na tej komunii?... Chyba spalę się ze wstydu... Rodzinna tradycja ma zostać zerwana, bo ja nie umiem dogadać się z ośmiolatką? Córka będzie chyba jedyną dziewczynką bez kolczyków... Jak mam ją przekonać, żeby zmieniła zdanie?
Alina, mama Jagody
*Imiona bohaterek zostały zmienione.
