"Na początku wydawało mi się to nawet urocze, że Sebastian jest aż tak zazdrosny o mnie i opowiadałam to koleżankom z dumą, ale po czasie zauważyłam, że niestety jest to bardzo niepokojące zachowanie, którego ja się wręcz boję. Nie chcę tak dalej żyć".
*publikujemy list naszej czytelniczki
Dlaczego on mi nie może po prostu zaufać?
Zaczęliśmy się spotykać i naprawdę czułam się bardzo kochana, a ta zazdrość wydawała mi się bardzo urocza i nawet czułam się dzięki temu wyjątkowo, ale z czasem zauważyłam, że Sebastian jest po prostu tak chorobliwie zazdrosny, że nie jest w stanie nikt niczego mu przetłumaczyć, bo on bardzo łatwo wpada w złość i myśli, że wszyscy są przeciwko niemu...
Mimo że już przed ślubem widziałam niepokojące sygnały, że mój ukochany jest osobą szalenie zazdrosną, to wydawało mi się, że gdy się pobierzemy, to jego obawy będą mniejsze, uspokoi się i będzie mnie pewny i w końcu będziemy mogli żyć naprawdę w zgodzie, szacunku i przede wszystkim ufając sobie bezgranicznie. Niestety tak się nie stało, a mam wrażenie, że z czasem jeszcze bardziej uaktywniły się te jego cechy, które moim zdaniem są nie do przeskoczenia i zastanawiam się coraz częściej nad rozwodem.
canva.com
Kocham go, ale aż taka zazdrość jest nie do przyjęcia!
Jedna z takich sytuacji, która najbardziej mnie ostatnio wbiła fotel, to jego zazdrość, która osiągnęła po prostu jakieś kuriozum po tym gdy byłam w galerii handlowej i wróciłam do domu bez żadnej zakupionej rzeczy.
Zaczął się cały festiwal wyzwisk, że jestem osobą na pewno nieuczciwą, zakłamaną i nielojalną, a kochanków ukrywam w drugim telefonie, którego nie mam. O ile na początku się z tego śmiałam, to naprawdę z czasem zamieniło się to w strach o swoje zdrowie psychiczne, ponieważ skończyło się to na tym, że musiałam zapewnić Sebastiana o swojej lojalności, regularnie pokazywać mu wiadomości, pozwalać na to, aby czytał wszystko w moim telefonie i sprawdzał, co uważam, że jest naprawdę chore...
Każda rzecz, która dzieje się w moim życiu, jego zdaniem jest powodem do niepokoju. Jakiś czas temu poszłam na kawę z siostrą, a Sebastian po powrocie moim do domu zasugerował, że na pewno nie byłyśmy tam same i moja siostra w związku z tym, że jest wolną studentką, na pewno sprowadza mnie na złą drogę i chce, żebym była znów singielką...
Nie wiem, co mam robić, bo takich sytuacji jest naprawdę cała masa i jestem tym wyczerpana, choć bardzo go kocham, ale nie chcę dalej tak żyć, bo nie wyrabiam psychicznie.
Karolina z Poznania
