Jakie macie sposoby na dyscyplinowanie dziecka?

żaba napisał(a):Nie stosujemy kar cielesnych, tlumaczymy , rozmawiamy, ale czasami to nie pomaga. Co wtedy robicie?
Staram się nie doprowadzić do momentu, że Koral wpada w płacz/histerię. Od razu ucinam mówiąc, że ma się uspokoić, bo nie rozumiem, co mówi, że w ten sposób nie będziemy rozmawiać, że od płaczu będę ją bolały oczy itp. Następnie tłumaczę jej do bólu patrząc prosto w oczy, pytam czy jej też byłoby miło, gdyby ktoś coś jej zrobił, mówię, że tak nie wolno robić i na koniec zadaję pytanie: "Zrozumiano?" Z reguły pada odpowiedź "tak" ;)

U mojego srednio normalnego czasem dziala ;)

Przychodzi mi do głowy, że w przypadku normalnego ;) dziecka mogłoby pomóc zajęcie go czymś, odwrócenie uwagi... może spróbujcie?

ale czy wynoszene placzacego dziecka do jego pokoju zeby sie uspokoil jest ok? zwykle trwa to minute, gora 2-3.
Slyszalam opinie o tresurze, braku serca i wyzywaniu sie... to, ze M jest teraz troche bardziej niesmialy i nie smieje sie caly czas to tez nasza wina
ja czuje, ze dobrze robimy, ale ciagle uwagi, miny , pretensje sprawiaja, ze zaczynam sie zastanawiac... nie chce krzywdzic moich dzieci... a moze wlasnie to robie / pozwalam na to (jezeli to moj maz wynosi)
ciezko...

Robię to samo. Maks czasem się tak nakręca, wpada w tryb awaryjny, nie reaguje wtedy na żadne prośby, groźby, nakazy, żaden ton - wtedy muszę kazać mu iść do swojego pokoju i tam się uspokoić. Oczywiście zawsze jest ryk, wycie, wyłażenie z pokoju, ale metoda działa, bo jak się wreszcie uspokoi to nie wraca do poprzednich działań. Podobnie na placach zabaw, jeśli zachowuje się tak, że jest poza moim zasięgiem rodzicielskim, to stosuję karę posadzenia na ławce na kilka minut, aż otrzeźwieje.

Daj spokoj, jakie okrutnie? Ja stosuje na Olce supernianiowe siedzenie w kaciku przez 2 minuty, wydaje mi sie, ze dziala. Zreszta co to jest dyscyplina? To umiejetnosc swiadomego "posluchania" rodzica i nagiecia sie do jego prosb/wymagan- psycholog na warsztatach dla rodzicow mowila nam, ze dopiero w okolicy 4-4,5 lat mozna mowic o tej formie zdyscyplinowania u dziecka - wczesniej trzeba tlumaczyc do bolu i postepowac konsekwentnie (ale to pewnie juz wiesz) - sa dzieci co posluchaja za pierwszym razem, sa takie co za 3-cim, a sa takie co dopiero za 10-tym (Olka raczej z tych ostatnich)