"Niedaleko pada jabłko od jabłoni. W życiu bym nie pomyślał, że ja i mój syn mamy podobny gust, jeśli chodzi o kobiety. Po tym, jak żona mnie zostawiła, długo byłem sam i sam wychowywałem Marcina. Gdy syn wyfrunął z domu, postanowiłem rozejrzeć się za jakąś miłą osobą. Nie chciałem być dłużej samotny. Traf chciał, że poznałem Ewelinę i z miejsca się zakochałem. Po 2 latach wzięliśmy ślub".
Publikujemy list naszego czytelnika. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Byłem samotnym ojcem. Gdy syn się wyprowadził, postanowiłem pomyśleć o sobie
Moje pierwsze małżeństwo nie należało do udanych. Ożeniłem się młodo, byłem wtedy niedoświadczony i jeszcze mało wiedziałem o życiu. Mieliśmy inne priorytety i często dochodziło między nami do nieporozumień, ale byliśmy razem ze względu na syna. Wytrwaliśmy 10 lat. Potem żonie znudziło się bycie wierną. Zostawiła mnie i Marcina, wyprowadziła się daleko i tyle o niej słyszałem. Syna wychowałem sam.
Długo byłem samotny, po tym rozwodzie nie miałem ochoty szukać innej kobiety. Po Ance zostało poczucie zawiedzionych nadziei. Z upływem lat to wszystko zbladło, ale wciąż byłem skupiony na tym, by zapewnić synowi dobry start w życiu. Pracowałem, gotowałem, zajmowałem się wszystkim sam. Posłałem Marcina na studia informatyczne, bo tym syn się interesował.
Gdy przychodziłem po pracy do pustego domu, odezwała się tęsknota za tym, by mieć kogoś bliskiego. Nie chciałem korzystać z żadnych portali randkowych, postanowiłem za to wyjść do ludzi. Zapisałem się na popołudniowe zajęcia i tam poznałem Ewelinę.
Canva.com
Po latach poznałem swoją drugą miłość
Miała wtedy 27 lat, była tylko 8 lat starsza od mojego syna. Jednak jak na swój wiek była dojrzalsza od rówieśniczek trzydziestolatek i miała poukładane w głowie. Od razu mi się spodobała. Na początku w ogóle się z tym nie ujawniałem, ale ona i tak zauważyła.
Krok po kroku się poznawaliśmy i w końcu złapałem się na tym, że zakochałem się po uszy. Mimo różnicy wieku świetnie się nam rozmawiało. Ona akceptowała mnie ze wszystkim i nie miała nic przeciwko temu, że mam dorosłego syna. Po 2 latach, wbrew śmieszkom ze strony dalszej rodziny, wzięliśmy ślub.
Bez wielkiej pompy, tylko wizyta w urzędzie stanu cywilnego i obiad w gronie najbliższych. Wtedy mój syn poznał matkę Eweliny. Mieszkała sama, kilka lat wcześniej pochowała męża.
Mój syn zamieszkał z matką mojej żony
Okazało się, że niedaleko pada jabłko od jabłoni. Matka Eweliny miała 48 lat, czyli była nawet nieco młodsza ode mnie. Wyglądała fantastycznie. Nie było po niej widać wieku. Wydawało mi się, że mój syn patrzył na nią z błyskiem w oku, ale uznałem, że to przywidzenie. W końcu na naszym obiedzie poślubnym był razem ze swoją dziewczyną. Nie wiem, po co miałby przyglądać się mojej teściowej.
Okazało się jednak, że ta dziewczyna szybko poszła w odstawkę. Miesiąc później, choć wtedy jeszcze nie byliśmy tego świadomi, mój syn i matka Eweliny zaczęli się spotykać.
Szkoda, że nie wiedziałem, bo sprzeciwiłbym się temu. Bez przesady, oni genetycznie nie są rodziną i nich ich nie łączy, ale ja i Ewelina jesteśmy małżeństwem. Jedna para w tym układzie w zupełności wystarczy.
Maciek jednak pochwalił się swoim nowym związkiem dopiero wtedy, gdy zamieszkał z matką Eweliny. Jestem na niego zły. Powinien był mi powiedzieć, a nie pchać się w tę relację. Ewelinie też nie w smak ich związek. Przecież jeśli oni zechcą też wziąć ślub, to mój syn zostanie moim teściem. Rodzina padnie ze śmiechu. Nie umiem przejść nad tym do porządku dziennego.
Roman
