"Szef tylko mnie zleca nadgodziny. Bo jako jedyna nie mam dzieci"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Czy u Was w pracy też Was tak wykorzystują, jak mnie?

Pracuję w tej firmie 2 lata i na początku było w porządku. Jak trzeba było zostać, to się w miarę wymienialiśmy. Wiadomo, że niektórzy częściej zostawali, inni rzadziej, ale mniej więcej sprawiedliwość była. Później przyszło wyjście integracyjne i wtedy tematy do rozmów przeszły na prywatę.

Tak więc wtedy popełniłam największy błąd w życiu i przyznałam, że nie mam męża ani dzieci. Po prostu tak się życie ułożyło, ale jestem w miarę szczęśliwa w życiu. Mam swoje pasje i zainteresowania, swoje sprawy i nie nudzę się. Jednak inni współpracownicy, w tym szef, chyba słyszeli tylko to pierwsze zdanie, resztę już nie.

Od tamtego wyjścia wszystko się zmieniło.
canva.com

Nie zliczę już, ile razy siedziałam w biurze do późna

Na początku proszono, abym została w biurze dłużej, a teraz to jest już normalne, że ja muszę zostawać w pracy po godzinach, no bo nie mam dzieci. Kiedy próbowałam się stawiać, to zawsze częstowano mnie ripostą. Argument jeden, ja nie mam żadnych innych obowiązków, więc mogę zostać. Tylko że ja też chcę zjeść obiad, odpocząć po pracy, wyprać i wyprasować ubrania. Poza tym jakoś na wyjścia integracyjne, które sponsoruje szef, mają czas. Czyli wtedy dzieci nie ma?

Zastanawiam się, co mogę zrobić. Nie chcę stracić tej pracy, więc drastyczne rozwiązania nie wchodzą w grę. Niestety, logiczne argumenty też do nich nie przemawiają. Nie chcę siedzieć po godzinach, bo zwykle nie są płatne, a nawet jeśli tak, to nisko i się nie opłaca siedzieć. Czy któraś z Was miała taką sytuację? Co zrobiłyście?

Sandra