"Parafianka wyznała mi to podczas spowiedzi. Teraz mam dylemat - co zrobić?"

*publikujemy list czytelnika

Przydzielono mi tę parafię 4 lata temu

Okazało się, że trafiłem na ludzi bardzo religijnych, którzy nie tylko chętnie przychodzą do kościoła, ale też razem ze mną o ten kościół dbają.

Mam tutaj z kim działać społecznie, a uwielbiam to. Z mieszkańcami organizujemy rodzinne pikniki i inne wydarzenia i zawsze otrzymuję od nich ogromną pomoc. Ale to z Piotrem trzymam się najbardziej. Nazywa mnie przyjacielem rodziny i to od samego początku.

Bardzo mi pomógł, gdy się przeprowadziłem. Wszystko tutaj było dla mnie nowe, a ja zazwyczaj mam problem z zaaklimatyzowaniem się gdziekolwiek. Jego wsparcie było nieocenione i szybko poczułem, że on też jest moim przyjacielem.

Zawsze byliśmy wobec siebie bardzo lojalni, a zwierzaliśmy się sobie ze wszystkiego.

Piotr bardzo kocha swoją żonę

Uwielbia też ich córki. Tworzą czteroosobową rodzinę i wiem, że te dziewczyny to dla niego największe szczęście. Niestety od jakiegoś czasu nie układa mu się w małżeństwie, choć on staje na głowie, żeby zadowolić swoją żonę.

Czasem już tak bywa, że coś się po prostu wypala. Ale przecież zawsze warto próbować to naprawiać.

W tym przypadku stara się tylko on. Płakał mi w ramię wielokrotnie i mówił, że żona się od niego oddala.

Wspominał też, że mógłby jej wybaczyć wszystko. Naprawdę wszystko. Oprócz zdrady. Ale nie fizycznej. Powiedział, że jeśli pokochałaby kogoś innego, to wolałby puścić ją wolno i zwyczajnie od niej odejść, niż trzymać na siłę przy sobie, choć ona i córki są dla niego całym światem.

Niedługo później przyszła do mnie do spowiedzi.

canva.com

To dla mnie próba

Żona Piotra uklęknęła przy konfesjonale i po wygłoszeniu formułki z książeczki zaczęła wymieniać swoje grzechy. Najpierw te drobne, które większość osób na co dzień popełnia.

A później wytoczyła ciężkie działo. Wyznała, że zdradza męża. To trwa od dłuższego czasu i na początku to miał być tylko seks, ale teraz naprawdę go kocha.

I co ja mam teraz zrobić? Obowiązuje mnie tajemnica spowiedzi, ale z drugiej strony mój przyjaciel powiedział przecież, że nie chciałby z nią żyć, gdyby wiedział, że jest z nim nieszczęśliwa. A jest! Skoro poszła szukać miłości u kogoś innego.

Obojętnie jak wybiorę, zawsze kogoś zawiodę. Jeżeli opowiem Piotrowi o tym, co wiem, to zawiodę głównie siebie. Jeżeli za to mu tego nie powiem, też będę miał do niego żal, a dodatkowo będę patrzył na jego krzywdę.

Bycie księdzem mnie uszczęśliwia. Jednak gdy stoję przed tego typu dylematami, zastanawiam się zwyczajnie, czy na pewno jestem na odpowiednim miejscu.

Chyba nigdy w życiu nie musiałem podjąć tak trudnej decyzji.

Ks. Kacper