23 czerwca - Małgoś i Bartek - nowe zdjecia str 3

Question

Małgoś odsłony: 3770

23 czerwca - Małgoś i Bartek - nowe zdjecia str 3

Przyszedł czas i na mnie :). Dzień ślubu już dawno za nami, wypadałoby choć kilka słów o nim napisać :).
Ogólnie zaczęło się niezbyt szcześliwie - zepsutym autem moich rodziców. Przyjechali, razem z moją siostrą, szwagrem i bratem na nasz ślub dzień wcześniej, po przejechaniu ponad 300 km trasy auto zepsuło się już w Trójmieście, jakieś 200 m od domu narzeczonego - szczeście w nieszczęściu :). No ale jakoś udało nam się przetransportować razem z nimi i ich bagażami do naszego mieszkania i już dalej miało być wszystko dobrze.

Miało ;)...

Dzień wstał całkiem przyjemny, nie za zimny, nie za ciepły, trochę pochmrny, momentami przebłyskiwało słońce - tak w sam raz. Pobudka około 6 rano, zakupy i śniadanie z moją przyjezdną rodziną, po czym wyprawa do fryzjera i ... pecha ciąg dalszy :). W drodze do fryzjera zepsuło się auto rodziców narzeczonego (tym autem generalnie my się poruszamy). Na szczęście szybko z siostrą zamówiłyśmy taksówkę i na czas dotarłyśmy do fryzjera, w międzyczasie odebrałam od narzeczonego telefon, że auto ruszyło.

Dalej - fryzjer, malowanie (makijaż wyszedł dosyć ładny, ale podczas życzeń został scałowany i starty przez gości...), odbiór kwiatów. Co do kwiatów to zupełnie osobna historia - niestety nie spisała się pani kwiaciarka. Mój bukiet był ładny, ale już podczas pleneru przedślubnego zaczęły z niego wypadać kwiaty - nie wyglądały zresztą na super świeże, poza tym w butonierce dla świadka była róża nie takiego koloru jak trzeba (na szczęście moja siostra - świadkowa szybciutko zamieniła ją na odpowiednią różę ze swojego bukietu :) ).

Po upiększeniu - powrót do domu, przebieranie i oto już wyjeżdżamy na sesję. W drodze - tel. od fotografa, który jest już w umówionym miejscu i mówi, że tam zaczyna właśnie padać... Kiedy dojechaliśmy, lało już całkiem konkretnie, a ja musiałam mieć baaaardzo nietęgą minę, bo zarówno fotograf, jak i kamerzysta usilnie starali się mnie pocieszyć i przekonać, że naprawdę nie ma się czym denerwować. Po dobrych 30 minutach czekania w samochodach nagle, z minuty na minutę przestało padać i wyszło piękne słońce, które świeciło przez około 40 minut i w tym czasie zdążyliśmy zrobić masę zdjęć. Podczas sesji rozluźniliśmy się zupełnie, w czym bardzo pomogła nam nasza super ekipa - fotograf i kamerzysta (mieliśmy szczęście trafić na naprawdę wspaniałych, profesjonalnych i do tego jeszcze przesympatyczynch ludzi). Efekty sesji pokażę jutro, jak odbierzemy zdjęcia.

Po plenerze znów zaczęło padać ;), a my ruszyliśmy do domu na błogosławieństwo. Nasz mieszkanie jeszcze bardzo prowizorycznie urządzone, zamiast żyrandoli żarówki na drutach, ale chcieliśmy na swoim i już :) (przy okazji przed błogosławieństwem też udało się w mieszkaniu napstrykać masę zabawnych fotek). Dalej - wzruszajace błogosławieństwo, po czym ruszyliśmy do kościoła. Przyjechaliśmy za wcześnie (jeszcze trwał poprzedni ślub), przez co trochę pokwitliśmy przed kościołem, kryjąc się pod parasolami gości, bo oczywiście o wzięciu z domu swojego żadne z nas nie pomyslało :D.

Z mszy pamiętam szczerze mówiąc niewiele - wzruszenie podczas przysięgi, łzy rodziców przy przekazywaniu im znaku pokoju, szerokie uśmiechy wszystkich gości gdy wychodziliśmy z kościoła. Po ślubie przyszedł czas na życzenia - nigdy nie słyszałam tylku miłych ciepłych serdecznych słów i szczerych życzeń naraz i już nie wiedziałam, co mam odpowiadać i jak dziękować :).
Przed odjazdem spod kościoła miał miejsce jeszcze zabawny akcent - znajomi z pracy stwierdzili, że nie mogą nic mi nie wywinąć, więc na szybkiego zrobili bramę z krawatów :). Całe szczęście, że w aucie teściów jeździły sobie 2 flaszki, których zapomnieliśmy wyjąć po zakupach w makro :D.

Wesele - nieskromnie powiem, że rewelacja :). Wiele osób mówiło nam wcześniej, że nie da się bawić dobrze na własnym weselu, bo to trochę tak, jakby się w pracy było - ja z pełną odpowiedzialnością zaprzeczam. A i owszem, da się, a przyjamniej my bawiliśmy się świetnie. Tańce i zabawy podobały się również gościom, wszyscy byli naprawdę bardzo zadowoleni, co, przyznajemy, bardzo nas ucieszyło, bo w końcu wesele robi się nie tylko dla siebie, ale też, a może przede wszystkim, dla gości, a do nas po dzień dzisiejszy spływają słowa uznania dla imprezy :).

Po weselu auto teściów, którym mieliśmy wracać do domu, znów nie ruszyło, ale co tam... (ogólnie bilans naszego wesela - 3 zepsute ni z tego, ni z owego samochody - ale pocieszam się, że to na nasze przyszłe szczęście :D).
Po całej imprezie jeszcze przez 2 dni gościliśmy u siebie moich rodziców i brata (w międzyczasie było naprawiane ich auto ;) ), po czym 27 czerwca wyruszyliśmy w krótką podróż poślubną do Turcji - ale to już historia na odrębny wątek :).

Odpowiedzi (50)

Ostatnia odpowiedź: 2010-03-25, 16:53:37

Kategoria: Związki i Seks

Answer 1

Małgoś 2010-03-25 o godz. 16:53

0

Kajko napisał(a):Fajnie wyglądaliście. CZy mi sie wydaje, czy Ty miałaś klapki???????
Po pierwsze - dziękuję :). Po drugie - nie, to nie były klapki, rzeczywiście na niektórych zdjęciach może to tak wyglądać, ale to były buty z powiedzmy_że_przykrytą_piętą ;) (znaczy ta część z tyłu była bardzo wąska) i paskiem nad kostką. Trochę niewygodne , szczególnie do tańca .