ARCHIWUM- zanim napiszesz nowy temat - zajrzyj

Jest to dokomórkowe wstrzykiwanie plemników (intracytoplasmic sperm injection, ICSI)

ICSI - polega na iniekcji pojedynczego plemnika do cytoplazmy komórki jajowej. Zabieg wykonywany jest pod mikroskopem przy pomocy unikalnego zestawu do mikromanipulacji. Polega na zassaniu pojedynczego plemnika do specjalnej, niezwykle cienkiej i ostro zakończonej pipety, którą następnie przekłuwamy otoczkę oocytu i wprowadzamy plemnik bezpośrednio do jego wnętrza. Przygotowanie komórek do zabiegu ICSI jest nieco odmienne od przygotowania oocytów do klasycznego in-vitro i polega m.in. na płukaniu w specjalnych enzymach. Plemniki umieszczone są w medium spowalniającym ich ruch i ułatwiającym pojedyncze zaciągnie do pipety iniekcyjnej. Dalsze postępowanie przebiega podobnie jak w klasycznym in vitro.

Dodatkowe informacje:
http://zdrowie.org.pl/womens/wyswietl_vad/78
http://www.medserwis.pl/?p=16,237
http://www.vitalmedica.pl/in-vitro_xtra.htm

In Vitro Fertilization z ang. zapłodnienie in vito - dosłownie w szkle - inaczej sztuczne pozaustrojowe zapłodnienie.

Co to jest zapłodnienie in vitro?

Zapłodnienie in vitro jest jedną z technik leczenia niepłodności.

W Polsce fachowo nazywa się je rozrodem wspomaganym, a popularna nazwa to zapłodnienie z probówki.

Zapłodnienie in vitro to zespół procedur medycznych, które prowadzą do uzyskania komórek płciowych żeńskich (jajeczek z jajników) i męskich (plemników) i do zapłodnienia komórki żeńskiej przez męską pozaustrojowo, czyli poza organizmem kobiety. Po zapłodnieniu i uzyskaniu zarodków sprawdza się ich jakość i w odpowiednim stadium rozwoju przenosi się je do macicy, tak by mogły się tam zagnieździć. Jednorazowo przenosi się zwykle dwa-trzy zarodki. Jeśli po zapłodnieniu uzyskano większą liczbę zarodków, zamraża się je. Zwykle za pierwszym razem nie udaje się uzyskać ciąży, wówczas do następnych zabiegów wykorzystuje się właśnie te zamrożone zarodki.

Zapłodnienie in vitro przeprowadza się najczęściej wówczas, gdy para wyczerpała inne możliwości leczenia niepłodności. Nie ma jednoznacznych zaleceń, po ilu latach leczenia lekarz może zalecić parze zapłodnienie in vitro. Może być tak, że leczenie trwa względnie krótko, ale kobieta jest coraz starsza i po prostu nie ma czasu tak długo starać się o dziecko. Wiek kobiety ma tu kluczowe znaczenie - im jest starsza, tym mniejsza jej płodność i mniejsze szanse na urodzenie dziecka. Poza tym po 35. roku życia rośnie ryzyko urodzenia przez nią dziecka z wadami genetycznymi.

Innym wskazaniem do zapłodnienia in vitro jest zaawansowana endometrioza, niedrożność jajowodów lub ich całkowity brak.

Lekarz może zalecić zapłodnienie in vitro również wtedy, gdy w nasieniu mężczyzny brak jest plemników. Wtedy pobiera się je wprost z jądra i wstrzykuje bezpośrednio do komórki jajowej. Kiedy w nasieniu plemników jest mało, można je z nasienia wyodrębnić i także wstrzyknąć do komórki jajowej.

Dane tu przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić indywidualnej porady lekarskiej.

http://serwisy.gazeta.pl/zdrowie/1,51242,80643.html

Dodatkowe informacje o In vitro:
http://pl.wikipedia.org/wiki/In_vitro
http://www.bajbus.pl/index.phtml?ids=zanim&kat=klopoty&tmt=invitro
http://www.nasz-bocian.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=363
http://potomek.pl/in_vitro.html

Inseminacja jest najprostszą z technik wspomaganego rozrodu. Wyróżniamy inseminację domaciczną nasieniem partnera (IUI – intrauterine insemination), nasieniem dawcy (AID – artifical donor insemination), inseminację naszyjkową oraz „dojajowodową”(fallopian tube perfusion). Inseminacja naszyjkowa powinna być stosowana wyłącznie jeśli jedynym problemem dotyczącym płodności u pary jest niemożność odbycia prawidłowego stosunku. W innym przypadku ten zabieg ma bardzo niską skuteczność. Użycie techniki o angielskiej nazwie fallopian tube sperm perfusion jest stosunkowo nową i wciąż słabo rozpowszechnioną metodą, ale dającą obiecujące rezultaty. Najczęściej wykonywanym zabiegiem jest jednak inseminacja domaciczna.

Wskazaniami do inseminacji są:

Lekkie lub średniociężkie nieprawidłowości w badaniu nasienia (głównie zaburzenia ruchliwości),
Obecność przeciwciał przeciwplemnikowych,
Nieprawidłowy test po stosunku przy poprawnych parametrach nasienia,
Niepłodność o niewyjaśnionej przyczynie
Endometrioza niewielkiego (I lub II) stopnia
Przy wysokich mianach przeciwciał przeciwplemnikowych lub bardzo złych parametrach nasienia inseminacja jest nieefektywna.
Jeśli wskazaniem jest lekki czynnik męski, a u kobiety regularnie występuje spontaniczna owulacja to zabieg można wykonać na cyklu naturalnym. W innym przypadku warto zastosować leki indukujące owulację (Cytrynian Clomifenu, gonadotropiny lub połączyć te specyfiki).

Skuteczność inseminacji waha się od 5-25 % na cykl w zależności od parametrów nasienia, wieku kobiety i ilości wystymulowanych dojrzałych pęcherzyków. W nasieniu po „wypłukaniu” powinno być minimum 1-3 mln ruchomych plemników. Jest jednakże wiele danych wskazujących na to, że rozsądny odsetek ciąż (tzn. taki dla którego stosunek skuteczności do poniesionych kosztów dla inseminacji jest bardziej korzystny niż dla zabiegu in vitro) uzyskuje się dopiero przy 5-10 mln ruchomych plemników. Skuteczność wynosi wtedy 10-15 %. Jest ona większa w przypadku kiedy jedynym problemem w zapłodnieniu jest przeszkoda dla plemników na poziomie szyjki macicy oraz w cyklach stymulowanych gonadotropinami, w których dochodzi do wzrostu 2-3 dojrzałych pęcherzyków. Użycie gonadotropin wiąże się jednak z ryzykiem wystąpienia ciąży mnogiej, wymaga uważnego monitoringu, a leki i ich dawki muszą być dobierane bardzo indywidualnie.

Sama procedura inseminacji jest stosunkowo prosta i polega na podaniu laboratoryjnie przygotowanego koncentratu plemników za pomocą specjalnego cewnika poprzez szyjkę do jamy macicy. Mężczyzna oddaje nasienie po 2,3 dniach wstrzemięźliwości płciowej. Nasienie przygotowuje się używając specjalnych technik pozwalających oddzielić najbardziej wartościowe plemniki (np. swim-up albo filtracja w gradiencie). Poza tym sperma musi zostać oddzielona od płynu nasiennego ponieważ płyn nasienny:

Zawiera substancje (zwane prostaglynami), które mogą powodować skurcze macicy jeśli znalazłyby się w jej jamie,
Może zawierać bakterie.
W warunkach naturalnych taka filtracja dokonuje się w śluzie szyjkowym z którego stopniowo są uwalniane plemniki. Proces przygotowania nasienia zajmuje zazwyczaj 30-120 minut w zależności od użytej metody.

Wraz z upływem czasu ulega zmniejszeniu zdolność zapładniająca plemników. Całkowita utrata tej zdolności następuje po ok. 24 godzinach czyli znacznie szybciej niż ma to miejsce jeśli plemniki zostają zdeponowane w śluzie szyjkowym. Optymalny czas do zapłodnienia komórki jajowej wynosi 12 godzin od jej uwolnienia. Dlatego bardzo ważny jest odpowiedni dobór momentu do przeprowadzenia zabiegu. Powinien być on jak najbliższy terminowi owulacji. W cyklach naturalnych owulacja następuje ok. 36 godzin po rozpoczęciu tzw. piku LH. Do jego wykrycia można posłużyć się testami owulacyjnymi. Testy dają pozytywny wynik po przekroczeniu ustalonego stężenia LH w moczu (zazwyczaj 20 lub 40 mIU/ml). Owulacja następuje w ok. dobę po pozytywnym wyniku testu i wtedy przeprowadza się inseminację. Zastosowanie tej metody ma jednak swoje naturalne ograniczenia. Testy wykonuje się w pewnych odstępach czasu (do celów inseminacji przynajmniej co 12 godzin) i tylko z taką dokładnością można określić czas owulacji. Nierzadko zdarza się też, że jajeczkowanie ma miejsce dopiero w 48 godzin po pozytywnym wyniku testu. Bardziej precyzyjnie termin owulacji można ustalić za pomocą monitoringu (seryjne badania USG w celu kontroli wzrastania pęcherzyków) i wywołania owulacji przy użyciu leków (najczęściej zawierających gonadotropinę kosmówkową - hcg). Leki te podane w odpowiednim momencie (zazwyczaj wtedy kiedy pęcherzyk osiąga średnicę 17-18 mm) zapoczątkowują ostanie stadium dojrzewania komórki pęcherzyka i prowadzą do jego pęknięcia 36 godzin później. Złotym standardem jest przeprowadzenie inseminacji w 36 godzin po podaniu hcg z marginesem 6-ciu godzin w jedną i drugą stronę. Niektórzy lekarze uważają, że jeśli wskazaniem do zabiegu jest czynnik męski to warto zabieg zrobić po owulacji, a w pozostałych przypadkach przed owulacją. Czasami wykonuje się dwie inseminacje w jednym cyklu. Przeprowadza się je wtedy w odstępie co najmniej 12 godzin (najlepiej 24 godzin) pomiędzy 12-tą a 48-mą godzinami po podaniu hcg. Decyzję o tym czy wykonać jedną czy dwie inseminacje podejmuje się indywidualnie.

Warunkami do przeprowadzenia inseminacji są:

Znajomość parametrów nasienia
Owulacja potwierdzona sonograficznie (najlepiej również hormonalnie-wykonuje się oznaczenie poziomu estradiolu gdy pęcherzyk ma średnicę 17,18 mm, przed podaniem hcg albo badanie estradiolu i LH jeśli nie będzie podawane hcg) lub przynajmniej testami owulacyjnymi.
Drożne jajowody (przynajmniej jeden z nich)
Badanie na drożność jajowodów należy koniecznie wykonać jeśli:
Kobieta przechodziła w przeszłości stan zapalny lub zabieg w obrębie narządów miednicy,
Przed zastosowaniem gonadotropin,
Po kilku nieudanych próbach insemiancji,
Jeśli mamy do czynienia z niepłodnością o niewyjaśnionej przyczynie.
W innym przypadku można je wykonać w późniejszym okresie.
Błędy jakie można popełnić to:

źle dobrane wskazania,
Użycie nieprawidłowej stymulacji,
Przeprowadzenie zabiegu w niewłaściwym momencie,
Podanie niewystarczająco przygotowanego nasienia.
Dobrze wykonany zabieg jest względnie bezbolesny. Szyjka macicy w okresie owulacji jest rozwarta na kilka milimetrów i jest to zazwyczaj wystarczające do tego by cewnik bez trudności przez nią przeszedł. Po zabiegu pozostaje się 5-15 minut w pozycji leżącej (choć nie ma jednoznacznych dowodów na to że odpoczynek po zabiegu poprawia skuteczność), a potem można wrócić do domu. Przez kilka dni mogą utrzymywać się plamienia lub pobolewanie jajników. Ta ostatnia dolegliwość jest najczęściej związana ze stymulacją owulacji a nie z samą procedurą.

Większość ciąż uzyskuje się jako efekt pierwszych 3-4 prób inseminacji. Rozsądnie jest prowadzić terapię przez 3 - 6 cykli. Jeśli przyczyną niepłodności są zaburzenia jajeczkowania można spróbować jeszcze dodatkowo przez kilka następnych miesięcy. Koszt inseminacji (bez leków i badań) w chwili obecnej waha się w zależności od ośrodka od 200 do 800 złotych.

Informacje z portalu http://www.forumginekologiczne.pl/md.php?name=mtxt&file=article&sid=1991

Prolaktyna
jest to hormon produkowany przez przedni płat przysadki mózgowej utrzymujący działanie ciałka żółtego oraz zapoczątkowujący i podtrzymujący laktację.
Należy do grupy hormonów tzw. gonadotropowych.
Są to przekaźniki w sterowaniu fizjologią dojrzewania płciowego, miesiączkami, ciążą, produkcją mleka, a w końcu przekwitania.
Ich stężenie zmienia się u kobiet w zależności od wieku, miesiączki, zajścia w ciążę, pory dnia, stresów, stosowania leków, współistnienia innych chorób

http://pl.wikipedia.org/wiki/Prolaktyna
http://www.luxmed.pl/nowa/wiedza/artykuly.php?id=8
http://klio.umcs.lublin.pl/~drumil/pio/prolakt.html

Progesteron
hormon steroidowy ciałka żółtego jajnika. Powoduje rozrost gruczołów błony śluzowej macicy, a po zapłodnieniu
- przekształcanie błony śluzowej macicy w błonę doczesną i maciczną część łożyska (które po zaniku ciałka żółtego przejmuje produkcję progesteronu). Niedostatek progesteronu powoduje przerwanie ciąży, wchłonięcie płodu lub jego poronienie. Jest to hormon ciążowy.
Wraz z estradiolem wywołuje krwawienie miesięczne (cykl miesiączkowy) u kobiet
http://pl.wikipedia.org/wiki/Progesteron
http://www.diagnostykalab.pl/pacjent/bad_specjalistyczne/p/progesteron.htm
http://www.leczsiezdrowo.pl/index.php?id=27

Estradiol - Estrogen
Żeńskie hormony płciowe o budowie sterydowej, wytwarzane w jajnikach przez dojrzałe pęcherzyki Graafa, ciałko żółte oraz łożysko.
Podstawowym e. jest estradiol. E. wzmagają procesy rozrostu i odnowy tkanek, pobudzają mitozę (podział komórki), biorą udział w wytwarzaniu drugorzędowych cech płciowych żeńskich i w regulacji cyklu miesiączkowego.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Estradiol
http://pl.wikipedia.org/wiki/Estrogeny

Hormon folikulotropowy (FSH)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Hormon_folikulotropowy

Hormon luteinizujący LH
http://pl.wikipedia.org/wiki/Hormon_luteinizuj%C4%85cy

Hormon tyreotropowy TSH
http://pl.wikipedia.org/wiki/Hormon_tyreotropowy

Hormony Tarczycowe T3 i T4
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tyroksyna
http://www.diagnostykalab.pl/pacjent/bad_specjalistyczne/t/t_4.htm
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tr%C3%B3jjodotyronina
http://www.diagnostykalab.pl/pacjent/bad_specjalistyczne/t/t_3.htm

Ogólnie o Hormonach

http://pl.wikipedia.org/wiki/Hormon#Gruczo.C5.82y_dokrewne_i_hormony_przez_nie_wytwarzane_.28u_cz.C5.82owieka.29
http://www.nasz-bocian.pl/modules.php?name=FAQ&myfaq=yes&id_cat=4&categories=Wyniki+Bada%F1#34
http://www.diagnostykalab.pl/pacjent/bad_specjalistyczne/alfabet_spis.htm