"Widzę, że starsza córka mojej siostry cierpi i pragnie uwagi mamy. Niestety, Sandra zatraciła się w opiece nad młodszą córką, która jest poważnie chora. Rozumiem trudną sytuację, ale nie powinna zapominać, że ma dwie córki, a nie jedną. Kiedy tylko mogę, staram się spędzać czas ze starszą siostrzenicą, poświęcać jej uwagę i rozmawiać z nią, ile tylko mogę, ale wiem, że to za mało. Poza tym nie zastąpię jej matki. Boję się, że to się źle skończy".
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Nie wiem, jak przemówić siostrze do rozumu
Moja siostra, Sandra, ma dwie córki: 7-letnią Jagodę i 2-letnią Maję. Młodsza urodziła się z wadą genetyczną, przez co potrzebuje sporo uwagi i opieki. Niestety, tak już będzie i nikt nie może na to nic poradzić. Siostra pracuje i wychowuje dwójkę dzieci, ma pomoc męża i naszą, ale wiadomo, że to za mało, zwłaszcza w tak wymagającym rodzicielstwie.
Cała ta sytuacja najbardziej odbija się na Jagodzie. Wiem, że ona cierpi, kiedy nie może spędzić czasu z mamą sama i nie jest dostrzegana. Wszyscy jej powtarzają, że musi być grzeczna i samodzielna, bo rodzice nie mają zbyt wiele czasu dla niej, ponieważ muszą zajmować się młodszą, chorą siostrzyczką. Zdaje się, że Jagoda to rozumie, ale widzę, że pragnie uwagi i miłości rodziców. Jak każde dziecko.
Właśnie dlatego staram się jej poświęcić jak najwięcej uwagi i miłości. Jednak nie mogę zabierać jej do siebie codziennie, a mała jest teraz w takim wieku, że to, co daję jej ja, nie wystarcza. Poza tym ja też mam swoje życie, sprawy, problemy i plany.
canva.com
Do mojej siostry nic nie dociera
Próbowałam rozmawiać z Sandrą, aby bardziej zwróciła uwagę na starszą z córek. Jednak moja siostra stwierdziła, że z Jagodą wszystko jest w porządku i nie ma co zaprzątać sobie tym głowy. Przypomniałam jej, jak zapomniała o urodzinach Jagody, a ona machnęła na to tylko ręką, a małej było wtedy bardzo przykro.
Szwagier też nie jest chętny do zmiany sytuacji w ich rodzinie. Wiem, że nie mają łatwo, ale obawiam się, jak to w następnych latach odbije się na Jagodzie. Chciałabym pomóc dziecku, ale skończyły mi się pomysły.
Alina
