"Żona woli słodkie pieski i nawet nie myśli o bąbelku. Śmieje się z tego, że chcę być ojcem"

Publikujemy list naszego czytelnika. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Wymarzona, ta jedyna

Chciałem mieć młodszą żonkę, to i mam co mam. Piękna jest, nie powiem, inteligentna, ale za nic w świecie nie mogę jej przemówić, że chciałbym w końcu, aby była w ciąży i urodziła nam synka lub córeczkę. Kumple mówią, że to dziwne, że może ma kogoś innego, a ze mną jest dla kasy. Ale ja wiem, że to nieprawda.

Ona po prostu jest zakochana w psim dziecku - małym Fafiku, którego przytargała ze schroniska. Ach, młodość. Zamiast instynktu macierzyńskiego, troska o psie sprawy. Zamiast kupować śpioszki, ubranka słodkie na malucha, to my chodzimy do zoologicznego i kupujemy drogie sweterki, smyczki, zabawki i posłania dla psa. Mam tego coraz bardziej dość. Ale nie wiem, jak przemówić jej do rozsądku.

Canva

Psi ojciec ze mnie jak się patrzy...

I tak dzień za dniem mija, a ja o poranku biegam z psem w ramach treningu, bo oczywiście moja żoneczka lubi się wyspać. Ja nawet lubię Fafika, uważam, że dobrze zrobiliśmy ratując go przed bezdomnością, ale czy to coś złego, że chcę kochać i mieć dziecko? Dziecko z kobietą, której ufam i czuję, że moglibyśmy mieć cudowną rodzinę. To jest takie męczące już.

Coraz częściej myślę o tym, aby ją zostawić. Za każdym razem, gdy podejmuję rozmowę o dziecku, odsuwa się ode mnie i mówi, że ona ma czas. Wypominam jej, że obiecała mi rodzinę po ślubie, że będziemy się cieszyć wspólnie jej macierzyństwem, ale ona już całkowicie zmieniła swój pogląd na to. Cały czas śmieje się ze mnie i dogaduje, że nie chce mieć dzieci, że psy są lepsze w codziennej opiece. Widzę, że coś się zmieniło między nami, bo ja sam coraz rzadziej mam ochotę, aby spędzać z nią i psem czas. Mam pewien żal do żony, bo nie tak miało być i czuję się oszukany.

Romek