"Matka powinna być dla dziecka ostoją. Osobą, która zawsze pomoże i wesprze dobrym słowem. Niestety, moja rodzicielka nie sprawdziła się w tej roli, a teraz oczekuje, że będę ją odwiedzać w szpitalu i zajmę się nią w chorobie. Nie ma takiej opcji. Nawet nie zamierzam zapytać, jak się czuje".
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Mama leży w szpitalu
Moja mama jest poważnie chora. Takie jest życie, może to spotkać każdego. Nie ukrywam jednak, że mało mnie obchodzi moja rodzicielka. Kiedy ja byłam dzieckiem, to jej dla mnie nie było. Zajmowała się przyprowadzeniem nowych fagasów i randkowaniem z nimi, więc dlaczego ja teraz mam się nią przejmować?
Przecież jako dziecko musiałam sama sobie robić jedzenie, ona nawet nie dopilnowała, żebym odrobiła lekcje. Mogłabym być na dworze, tyle ile chciałam i w ogóle się mną nie interesowała. Teraz odpłacam się jej tym samym. Niestety, karma wraca do każdego, matka musi się o tym przekonać. Zasłużyła sobie na to.
canva.com
Nie interesuje mnie jej stan zdrowia
Przyznam szczerze, że ani trochę nie interesuje mnie stan zdrowia mojej matki. Niech sobie leży w tym szpitalu i sobie teraz radzi. Może któryś z dawnych partnerów poda jej pomocną dłoń? Proszę bardzo. Zaczęła do mnie dzwonić i nękać mnie tymi swoimi ckliwymi opowiastkami, a to przecież mnie ani trochę nie interesuje.
Ma nowotwór no i co z tego? Takie jest życie, na coś trzeba umrzeć. Twierdzi, że to jej ostatnie chwile i chciałaby je spędzić w moim towarzystwie. Kiedy mi to oznajmiła, zaczęłam się śmiać. Jak ona w ogóle śmie mówić do mnie takie rzeczy? To jest zabawne.
Czy będę miała wyrzuty sumienia?
Czasami, kiedy zasypiam, zastanawiam się nad tym, czy będę miała wyrzuty sumienia. Może rzeczywiście powinnam się nią bardziej zainteresować? W końcu to moja matka. Mam jednak wrażenie, że dla niej ważniejsze jest to, żeby po prostu był przy niej ktokolwiek, bo została sama jak palec. Nie chodzi konkretnie o mnie. To dlatego zasłużyła sobie na swój los. Niech teraz sobie radzi, jest dorosła, ja też, więc mam swoje życie, a w nim nie ma miejsca na problemy mojej matki.
Samotna Córka
