OneGirlWho wyszła za mąż...

Question

OneGirlWho odsłony: 4081

OneGirlWho wyszła za mąż...

Nasz ślub był 53 dni temu. Z jednej strony cieszymy się, że mamy "to" już za sobą - stres, przygotowania, a z drugiej strony przykro nam, że "to" już za nami - ślub, wesele.

Tydzień przed ślubem był najbardziej intensywnym okresem w naszym życiu - codziennie coś załatwialiśmy - jeździliśmy, dzwoniliśmy, do domu wracaliśmy o godz. 22.00-23.00.

Piątek - 01.08.

Piątek był pierwszym dniem zwariowanego tygodnia przed ślubem, w którym miałam skupić się tylko i wyłącznie na upiększaniu swojej urody, ale niestety mój charakter (dokładność - wszystko musiało być dopięte na ostatni guzik) mi na to nie pozwolił. Z samego rana pojechałam do kosmetyczki - cudowne zabiegi na twarz i sympatyczna Pani kosmetolog sprawiły, że zaczęłam cieszyć się z najmniejszych drobiazgów. W drodze powrotnej od kosmetyczki załatwiłam kilka spraw związanych ze ślubem - usadzenie gości na sali, salę na próbę dla Scholi, poinformowałam gości o godzinie i miejscu odjazdu autokaru. Musiałam się spieszyć, ponieważ było już dość późno, a nie chciałam się spóźnić na manicure i pedicure. Pani manicurzystka miała dość duże opóźnienie, więc spieszyła się wykonując mi manicure i pedicure i koniec końców z efektu finalnego byłam średnio zadowolona. Humor poprawił mi się dopiero w domu, kiedy poprawiłam sobie to i owo przy paznokciach. Musieliśmy pojechać jeszcze do moich Rodziców, żeby napełnić 2 puste butelki po wódce wodą. Zasnęliśmy około godz. 23.00.

Sobota - 02.08. - PRZYGOTOWANIA

Od samego rana oglądaliśmy prognozę pogody na TVN Meteo, ponieważ po południu zapowiadali deszcz i burzę. Rano była piękna pogoda - świeciło słońce i było bardzo ciepło. Na godz. 8.00 musieliśmy być na sali. W piątek byliśmy tak zakręceni, że zapomnieliśmy zabrać od Rodziców 2 butelek wody, które mieliśmy zawieść na salę, więc z samego rana musieliśmy pojechać do Rodziców. Na sali byliśmy o godz. 8.00 - zostawiliśmy 2 butelki z wodą na nasz stół, zawieszki na wódkę i księgę gości, sprawdziliśmy ułożenie winietek. Prosto z sali pojechaliśmy do fryzjera. Byliśmy pół godziny przed czasem, więc poszliśmy do sklepu spożywczego na śniadanie - kupiliśmy ser żółty, bułki i kefir - było pyszne :lizak:. Czułam się jakby czas stanął w miejscu - nigdzie się nie spieszyliśmy, humory nam dopisywały, w ogóle się nie stresowaliśmy. Jeszcze nigdy w życiu nie byłam tak spokojna jak tego dnia. Na fotel fryzjerski pierwszy usiadł mój mąż, następnie moja Siostra, Mama i ja. Trochę się stresowałam czy fryzura wyjdzie tak jak chciałam, ale niepotrzebnie się martwiłam, ponieważ fryzjerka spisała się na medal. W drodze powrotnej od fryzjera do domu zaczął padać deszcz i przeszła burza - byłam załamana. Dojechaliśmy do domu - pogoda zaczynała się poprawiać. Makijażystka umalowała najpierw mnie, potem Siostrę, Mamę i moją Ciocię - wszystkie byłyśmy bardzo zadowolone z efektu. Cały czas panował błogi spokój. O godz. 15.30 zaczęłam się ubierać, a mąż pojechał po mój bukiet, butonierkę i przybrać samochód. Około godz. 16.00 ja już byłam przygotowana do wyjścia. Nigdy nie zapomnę wyrazu twarzy mojego męża, kiedy zobaczył mnie w sukni ślubnej - oczy mu się śmiały :love:. Pozostali domownicy szykowali się, a ja "pozowałam" kamerzyście. O godz. 16.30 Mama pojechała z kierowcą autokaru po gości. O godz. 17.30 byliśmy gotowi do wyjścia ale czekaliśmy na Mamę, ponieważ Rodzice mieli złożyć nam życzenia. Rodzice złożyli nam życzenia - pierwsze wzruszenie, miałam łzy w oczach, ale udało mi się nie popłakać. Ruszyliśmy samochodem spod domu Rodziców, gdy nagle przypomnieliśmy sobie, że zapomnieliśmy 2 butelek wódki na ewentualną "bramę" (nie przydały się - jedną butelkę wódki dostał kierowca samochodu, drugą kierowca autokaru) - zatrzymaliśmy świadków i poprosiliśmy o dostarczenie nam do samochodu "brakującego towaru".

Sobota - 02.08. - ŚLUB

Kiedy podjechaliśmy pod Kościół autokar z gośćmi był już na miejscu. Wszyscy się do nas uśmiechali, nawet obce osoby - goście Młodej Pary, która brała ślub przed nami. Goście zajmowali miejsca w Kościele, mój mąż i świadkowie zajęli już swoje miejsca, Schola śpiewała, a ja z Tatą czekaliśmy na znak, żeby podążyć do ołtarza - czułam jak Tata drży, mi serce mocno biło - nie wierzyłam, że "to" dzieje się naprawdę. Zajęliśmy swoje miejsca przed ołtarzem i rozpoczęła się msza. Kazanie Księdza było przeplatane śpiewem Scholi - czułam spokój i radość. Stres dopadł nas przy udzielaniu sakramentu małżeństwa - powtarzałam sobie w myślach, żeby mówić głośno i wyraźnie. Wszystko pięknie wyszło. Uśmiechnięci, trzymając się za ręce wychodziliśmy z Kościoła :ia: - goście sypali płatakami róż i ryżem (w scenariuszu nie było ryżu, ale wszystkiego nie da się przewidzieć). Wsiedliśmy do samochodu, goście do autokaru i ruszyliśmy w drogę na salę. Dzień przed ślubem rozpoczął się remont na trasie, którą jechaliśmy na salę, ale na szczęście nie było dużego ruchu i na miejsce dojechaliśmy kilka minut przed planowanym przyjazdem.

Sobota - 02.08. - PRZYJĘCIE WESELNE

Przed wejściem na salę czekali na nas Rodzice z chlebem, solą i kieliszkami napełnionymi wodą i wódką. Niestety ale z emocji zapomnieliśmy, z której strony miał stać kieliszek z wodą, więc musiałam umoczyć palca w kieliszku męża aby sprawdzić lol - okazało się, że po stronie męża stał kieliszek z wodą, więc musieliśmy zamienić się miejscami. Na sali czekał na nas szampan, goście śpiewali "Sto Lat". Pierwszy taniec wyszedł nam na tyle dobrze, że dostaliśmy w prezencie od DJ-a książki. Oczepiny były bardzo śmieszne - było rzucanie welonem, krawatem, "słoń" i losowanie karteczek z naszymi nowymi obowiązkami w małżeństwie. Wszyscy goście bardzo dobrze się bawili do samego rana - tańczyli młodzi i starsi, ja z mężem nie schodziliśmy prawie z parkietu - było bosko :ia:.

Odpowiedzi (39)

Ostatnia odpowiedź: 2011-01-17, 13:43:03

Kategoria: Związki i Seks

Answer 1

xmonixxx 2011-01-17 o godz. 13:43

0

spozniona (probuje dojsc do siebie po 3 tyg urlopie ;) ale zawsze..

Wszystkiego naj, naj
Milosci ktora gory przenosi.

a dlaczego ja zdjec nie widze??