„Piszę ten list, bo chcę podzielić się moim szczęściem z całym światem. Moja wnusia to prawdziwy skarb, choć sama jest już babcią. Mimo upływu lat dla mnie na zawsze pozostanie maleńką Monisią. Zrobiła dla mnie w życiu tyle dobrego. Wspierała mnie w najtrudniejszych momentach, była przy mnie gdy jej potrzebowałam, a teraz jeszcze spełniła moje największe marzenie. Mam ogromne szczęście, że jestem jej babcią!”
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Moja wnusia to prawdziwy skarb
Dożyłam sędziwego wieku i z ręką na sercu muszę powiedzieć, że co jak co, ale wnusia to mi się udała! Jestem prawdziwą szczęściarą. Choć moja Moniczka sama jest już babcią, dla mnie na zawsze pozostanie maleńką wnusią. Bez względu na wszystko, mogę na nią liczyć dosłownie w każdej sytuacji.
Zrobiła dla mnie w życiu tyle dobrego. Wspierała mnie w najtrudniejszych momentach, była przy mnie gdy jej potrzebowałam, a po śmierci Kazia — mojego męża, dbała o mnie jak nikt inny. Zabierała mnie na zakupy, do kawiarni i do kina. Tak naprawdę jako jedyna osoba z rodziny dała mi wsparcie, którego potrzebowałam w tym trudnym okresie, jakim była żałoba po ukochanym mężu.
Jakby tego było mało, wczoraj, z okazji Dnia Babci Monisia zaskoczyła mnie niecodziennym podarkiem, spełniając tym samym moje największe marzenie! Do tej pory ciężko mi w to uwierzyć...
Canva
Co za gest! Moje największe marzenie wkrótce się spełni
Otóż w prezencie od mojej wnusi dostałam wspólną wycieczkę do Rzymu! Moniczka pojedzie tam razem ze mną, a właściwie to... polecimy samolotem. To będzie moja pierwsza taka podróż w życiu. Mamy zarezerwowany hotel na dwie noce, a później wrócimy do domu.
Będziemy spać nieopodal Placu Świętego Pawła, więc na pewno uda nam się załapać na audiencję udzielaną przez papieża. Zobaczę na własne oczy Ojca Świętego! Nawet nie wyobrażacie sobie, jak bardzo się cieszę. W życiu bym nie przypuszczała, że moja wnusia zechce obdarować mnie czymś takim.
Choć niektórym podróż samolotem za granicę w moim wieku może wydawać się szalonym pomysłem, jestem pewna, że dam sobie radę. Co prawda mam już 93 lata, ale jak na swój wiek wciąż czuję się całkiem nieźle. Z pomocą mojej Moniczki na pewno wszystko pójdzie jak z płatka. Już nie mogę się doczekać! Każdego dnia dziękuję Bogu w modlitwie za moją kochaną wnusię. Jest prawdziwym darem od Pana! Mam ogromne szczęście, że to właśnie ja jestem jej babcią.
Jadwiga, 93 l.
