"Mój syn zamyka się wieczorami w pokoju. Boję się o jego życie i zdrowie"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Mój syn kiedyś był bardzo uczynnym chłopakiem

Z ogromnym utęsknieniem wspominam ten czas, gdy mój syn był tym samym nastolatkiem, co kiedyś.

Jeszcze pół roku temu to był zupełnie inny chłopak. Mogłam sobie z nim porozmawiać na wiele różnych tematów. Potrafiliśmy znaleźć wspólny język nawet w najtrudniejszych momentach. Nawet w takich tematach jak pierwszy związek i rozmowy o dojrzewaniu. Marek zawsze chętnie mi pomagał w różnych obowiązkach domowych, robił zakupy i wiedziałam, że jak o coś go poproszę, to mogę na niego liczyć.

Syn dobrze uczył się też w szkole i po prostu potrafił brać odpowiedzialność za swoje czyny i słowa. To było bardzo ważne w naszej rodzinie, tym bardziej, że mój syn wychowywał się bez ojca. 16 lat temu poznałam Jarka i bez pamięci zakochałam się w tym łobuziarze. Skończyło się tak, że ten zawadiacki mężczyzna — zostawił mnie wtedy, gdy dowiedział się, że jestem w ciąży.

Nie da się ukryć, że mój syn nie wdał się w swojego ojca i był bardzo dobrym chłopakiem. Bardzo cieszyłam się z tego, że mam takiego młodego mężczyznę w domu i cała rodzina mi mówiła, że Marek to syn idealny.

Canva

Mój syn nagle się zmienił

Nie spodziewałam się jednak, że mój syn nagle zmieni się z dnia na dzień. Nawet nie zauważyłam, kiedy to się wydarzyło.

Nagle Marek zaczął na dłużej zamykać się w swoim pokoju i coraz rzadziej wychodzić. Czasem wchodził tam o 16 i już nie wychodził do rana. Próbowałam go wyciągać z tego pokoju, ale on zaczął mi brzydko odpowiadać. To było do niego niepodobne. Pogorszyły się też jego oceny, a nawet nauczycielki zaczęły się skarżyć, że syn się zmienił.

Z dnia na dzień przestał się do mnie odzywać i bardzo się w sobie zamknął. Przestał też mi pomagać w codziennych czynnościach i wykonywać obowiązki domowe. Nie reagował na moje prośby. Zawsze milczał, a jak coś odpowiadał to w bardzo brzydki sposób.

Syn zaczął też się inaczej ubierać — nosić czarne ubrania i ciemne ozdoby. To naprawdę było dla mnie zaskakujące, że Marek właśnie w taki sposób się ubiera. Marek zaczął też słuchać innej muzyki — teraz był to metal.

Boję się o mojego syna. Nie chcę, żeby taki był. Błagam o pomoc. Będę wdzięczna za każdy Państwa komentarz.

Judyta